கதவைத் திறந்து உள்ளே சென்றதும் மிருதுளாவை உட்காரச் சொன்னார்கள். அவர்களிடம் மிருதுளா ஏதோ சொல்ல முற்பட்டப் போது அதை கவனிக்காத ஆஃபிசர் அவளிடம்

“ஹோப் நீங்க நல்ல முடிவை தான் எடுத்திருப்பீங்க. நீங்க கையெழுத்துப் போட்ட ஃபார்மை கொடுங்க. அதோட உங்ககிட்ட கேட்ட டாக்குமெண்ட்ஸையும் தாங்க”

“சார் ….அதுக்கு முன்னாடி எனக்கு கொஞ்சம் பேசணும்”

“ம்…சொல்லுங்க. உங்களுக்கு இந்த வேலையைப் பற்றி என்ன சந்தேகங்கள் இருந்தாலும் யூ ஆர் ஃப்ரீ டு ஆஸ்க். ப்ளீஸ் கோ அஹெட்”

“சார் எனக்கு வேலை பிடிச்சிருக்கு. நான் ஜாயின் பண்ணவும் ரெடி ஆனா இந்த அமெரிக்கா ட்ரேயினிங் மட்டும் எனக்கு கொஞ்சம் கஷ்டம் ஏன்னா எனக்கு ஒன் இயர் ஓல்ட் டாட்டர் இருக்கா”

“ஸோ…. வாட் ஆர் யூ ட்ரையிங் டு ஸே?”

“அந்த ட்ரேயினிங் மட்டும் ..‌‌…‌‌இஃப் ஐ கேன் டேக் இட் ஹியர்…இட் வில் பி ஹெஃபுல் ஃபார் மீ சார்”

“நோ வே மிஸ் மிருதுளா. அதுக்கு சான்ஸே இல்லை. நீங்க அங்க தான் போயாகணும். இங்க அவங்க வந்து சொல்லித் தரமாட்டாங்க. ஸோ இட்ஸ் அவுட் ஆஃப் ஈக்குவேஷன். வேற ஏதாவது கேட்கணுமா?”

“அப்படீன்னா….தென்…. ஐ மே நாட் பி ஏபில் டு ஜாயின் சார்.”

“வாட்? ஒன்பது ரௌண்ட் இன்டர்வியூ ல நல்லா பெர்ஃபார்ம் பண்ணிட்டு இப்போ ஏன் ஜஸ்ட் சிக்ஸ் மந்த்ஸுக்காக வித்ட்ரா பண்ணறீங்க?”

“சாரி சார் ஐ கெனாட் லீவ் மை டாட்டர் அன்ட் ஸ்டே தேர் ஃபார் சிக்ஸ் மந்த்ஸ். இட்ஸ் வெரி டிஃபிகல்ட் ஃபார் போத் ஆஃப் அஸ். சாரி ஃபார் வேஸ்டிங் யுவர் டைம்”

“கம் ஆன் மிஸ் மிருதுளா. யூ ஆர் ரெஃயூஸிங் எ கோல்டன் ஆபர்ச்சுனிட்டி. அது உங்களுக்கு புரியுதா?”

“எஸ் சார் எனக்கு நல்லாவே புரியுது. இரண்டு நாளா எனக்குள்ள இருந்த குழப்பங்கள் எல்லாம்…. இதோ வெளியில் அமர்ந்திருந்த அந்த அறை மணி நேரத்தில் தெளிந்தது. அந்த தெளிவைப் பெற நான் ரொம்ப கஷ்டப்பட்டேன். ப்ளீஸ் இந்தாங்க நீங்க கொடுத்த ஃபார்ம். வேற ஏதாவது ஜாப் ஆஃபர் வெளிநாடுக்குக் கெல்லாம் போக வேண்டி வராதபடி இருந்தா ஐ வுட் டெஃபனட்லி லவ் டு ஜாயின், பட் ஃபார் திஸ் ஐ ஆம் சாரி சார்”

“ஓகே!! இட்ஸ் யூவர் விஷ். எனி வேஸ் தாங்க்ஸ் ஃபார் கம்மிங் டவுன் டு இன்ஃபார்ம் அஸ். யூ மே டேக் எ லீவ் நவ். ஹாவ் எ க்ரேட் டே.”

“தாங்க்யூ ஸோ மச் சார். ஒன்ஸ் அகேயின் சாரி சார் அன்ட் தாங்க்ஸ் ஃபார் யுவர் டைம். ஹாவ் எ க்ரேட் டே டூ.”

என்று கூறிவிட்டு அந்த அறையை விட்டு வெளியே வந்ததும் மிருதுளா மனம் மகிழ்ச்சி வெள்ளத்தில் துள்ளியது. அவள் கால்கள் வேகவேகமாக நடந்தும் ஓடியும் நவீன், சக்தி முன் நின்றது. இரண்டு நாளாக சோகமான முகத்துடனிருந்த மிருதுளாவின் முகத்தில் பளிச்சிட்ட ஆனந்தத்தைக் கண்டு

“என்ன மிருது ரொம்ப குஷியா இருக்கப் போல தெரியறதே!!”

“ஆமாம் நவீ ஆம் எக்ஸ்ட்ரீமிலி ஹாப்பி. வாடி என் சக்தி குட்டி”

என்று சக்தியிடம் சொன்னதும் அவளும் வேகவேகமாக அடி எடுத்து வைத்து தன் இரு கைகளையும் நீட்டிக் கொண்டே தன் அம்மாவை நோக்கிச் சென்றாள். சக்தியை இறுக்கி அணைத்துக் கொண்டாள் மிருதுளா. அதைக் கண்ட நவீன்

“சரி வீட்டுக்கு கிளம்பலாமா?”

“என்ன நவீ உள்ள என்ன நடந்ததுன்னு நீங்க எதுவுமே கேட்காம கிளம்பலாமான்னு சொல்லறேங்கள்!!”

“இட்ஸ் ஓகே மிருது. நான் எதிர் பார்த்தது தான். லீவ் இட். இதிலிருந்து நமக்கு ஒண்ணு தெரிய வந்தது என்னான்னா என் மிருது இந்த மாதிரி பெரிய மல்டிநேஷ்னல் கம்பெனியில ஒரு வேலைக்கு ஜாயின் பண்ணற அளவுக்கு புத்திசாலி அன்ட் திறமைசாலி. ஸோ நிச்சயம் அடுத்து உனக்கு பிடித்தது போலவே வேலை அமைய வாழ்த்துகள்.”

“ஹலோ நான் வேணடாம்ன்னு சொல்லிட்டுதான் வந்திருக்கேன்னு உங்களுக்கு எப்படி தெரிஞ்சுது?”

“அது தான் இரண்டு நாளா சோகமா இருந்த உன் முகம் இப்போ பிரகாசமா இருக்கே அதிலிருந்தே தெரியாதா என்ன? ஆனா ஒண்ணு மிருது…இதுக்கா என்னென்னைக்கும் நீ ரிக்ரெட்டா ஃபீல் பண்ண கூடாது சரியா!!”

“நிச்சயமா மாட்டேன் நவீ. ஆக்சுவலா நான் சரின்னு சொல்ல தான் போனேன் அப்புறம்….மேல அதோ தெரியறதே அந்த ஜன்னல்களே ஏதோ ஒண்ணுலேந்து தான் நான் உங்க ரெண்டு பேரையும் பார்த்தேன் ….என் மனசு வேண்டாம்ன்னு சொல்ல சொல்லித்து அதுனால சொல்லிட்டேன்”

“அதுக்கு அவா ஏதும் சொல்லலையா?”

“சொன்னா. ஒன்பது ரௌண்ட் இன்டர்வியூவை நல்லா பண்ணிட்டு ஏன் ஒரு ஆறு மாசத்துக்காக நல்ல ஆஃபரை அவாயிட் பண்ணறேங்கள்ன்னு சொன்னாரு. அவாளுக்கு தெரிஞ்சது அந்த ஆறு மாசம் தான் ஆனா நான் அடுத்த ரெண்டு வருஷத்தைப் பத்தி நல்லா யோசிச்சு தான் இந்த முடிவை எடுத்தேன்னு எப்படி சொல்லுவேன்…..அப்புறம் இட்ஸ் ஓகேன்னு சொல்லிட்டார். நானும் வந்துட்டேன்.”

“யாருக்கா இருந்தாலும் அப்படி தான் சொல்லத் தோணும் மிருது. க்ளியரிங் நைன் ரௌண்ட்ஸ் ஆஃப் இன்டர்வியூ இஸ் நாட் அன் ஈஸி திங் தெரியுமா.!!! இட்ஸ் ஓகே இதுவும் உனக்கு ஒரு நல்ல எக்ஸ்பீரியன்ஸ் தான். சரி வண்டில ஏறு ஆத்துக்கு போகலாம்”

“ம்…ஓகே…சரி ….சக்தி பழத்தை சாப்பிட்டாளா?”

“அவ பாதி சாப்பிட்டா மீதியை நான் சாப்பிட்டேன்”

“நான் செய்தது சரியா நவீ?”

“இரண்டு நாள் அக்செப்ட் பண்ணலாமா வேண்டாமான்னு டென்ஷன்ல இருந்த …இப்போ செய்தது தப்பா சரியான்னு எத்தனை நாள் இருக்கப் போற மிருது? இதுக்கு தான் சொன்னேன் ரிக்ரெட் பண்ணக் கூடாதுன்னு. இட்ஸ் ஓகே. மறுபடியும் ட்ரை பண்ணினா வேற ஏதாவது வேலை கிடைக்கும். டோன்ட் வரி சரியா. மத்ததெல்லாம் வீட்டுல போயிட்டு பேசிப்போமா.!!”

“ஓகே ஓகே. நீங்க வண்டி ஓட்டறதுல கவனம் செலுத்துங்கோ. நான் பேசலை. சக்தி குட்டி தூங்கிட்டா.”

பணக்கஷ்டம் இருந்தாலும் தன் கணவனையும் மகளையும் பிரிந்திருக்க முடியாமலும், இரண்டு வருடங்களுக்குள் வேலையை விட்டு நீங்க வேண்டி வந்தால் கட்டவேண்டிய பணத்தைப் பற்றியும் சிந்தித்து கிடைத்த வேலையை வேண்டாமென்று சொல்லிவிட்டாள் மிருதுளா.

மீண்டும் தன் தினசரி வேலைகளில் மூழ்கினாள். அதற்கு பின் நிறைய கம்பெனிகளில் அப்ளை செய்தாள். அதில் ஒன்றின் இன்டர்வியூவுக்கு சென்று வேலையும் கிடைத்தது. அதுவும் பன்நாட்டு நிறுவனத்தின் அகௌன்டிங் BPO வேலை தான். இதில் கான்ட்ராக்ட் இல்லை, அபராதமில்லை, வெளிநாடு செல்ல வேண்டிய கட்டாயமில்லை என்றிருந்தாலும் நவீன் மிருதுளாவிற்கு வேறுவிதமான சிக்கல் முளைத்தது. நைட் ஷூப்ட் எனப்படும் அமெரிக்க நேரம் படி வேலை. அப்படி செய்ய வேண்டியிருந்ததால் மாலை ஆறு மணி முதல் விடியற்காலை மூன்று மணி வரையிலான வேலையாக இருந்தது. அதற்கு இருவருமாக யோசித்து, பண நெருக்கடியை சமாளிக்க வேறு வழியில்லாமல் மாதம் பத்தாயிரம் ரூபாய்க்கு வேலையில் சேர்ந்தாள் மிருதுளா.

அவர்கள் தங்கியிருந்த ஆர்மி குவார்ட்ஸ் முன் மிருதுளா வேலைக்கு சேர்ந்த நிறுவனத்தின் வண்டி மாலை நாலரை மணிக்கெல்லாம் வந்து நின்றது. மிருதுளாவும் அதில் ஏறி செல்ல ஆரம்பித்தாள். அதை கவனித்த அக்கம் பக்கத்தினர் நவீனிடம் என்ன ஏது என்று விசாரிக்க நவீனும் மிருதுளா செய்யும் வேலையைப் பற்றி விவரிக்க அதற்கு வயிற்றில் பல்லு முளைத்த ஒருவர்

“நவீன் சார் பரவாயில்லையே உங்க வைஃப் நம்ம எல்லாரையும் விட ஜாஸ்தி சம்பாதிக்கிறாங்களே. உங்க காட்டுல மழை தான் போங்க”

என்று சொல்லிச் சென்றார். நவீனும் சக்தியைக் கூட்டிக் கொண்டு வீட்டின் கதவைப் பூட்டி விட்டு வாக்கிங் சென்றான். இப்படியே அவர்கள் இருவருமாக காலையில் மிருதுளா சக்தியைப் பார்த்துக் கொண்டு விட்டு அவள் தூங்கும் போது தானும் தூங்கி மாலையில் வேலைக்கு சென்று வந்தாள், நவீன் காலையில் வேலைக்குச் சென்று வந்துவிட்டு மாலையிலிருந்து சக்தியைப் பார்த்துக் கொண்டான். மூன்று மாதங்கள் இப்படியே உருண்டோடின. மிருதுளாவுக்கு சரியான தூக்கமில்லாமலும், சாப்பாடு இல்லாமலும் இளைத்துப் போய் உடம்புக்கு முடியாமல் ஆனது‌. அவளுக்கு அந்த வேலையை விடவும் மனசில்லை.

உடனே தன் அம்மாவுக்கு ஃபோன் போட்டு உதவி கேட்டாள். வேனுவும் ராமானுஜமும் அம்புஜத்தை மிருதுளாவுக்கு உதவ அனுப்பி வைத்தனர். அம்புஜம் வந்ததும் மிருதுளாவுக்கு சந்தோஷம் மற்றும் நிம்மதியாக இருந்தது. இன்னும் மூன்று மாதங்கள் வேலைக்குச் சென்றாள். ஆறு மாதங்களின் முடிவில் நவீன் மிருதுளாவைக் கூப்பிட்டு

“மிருது எனக்கென்னவோ நாம தப்புப் பண்ணறோமோன்னு தோனறது!!”

“என்ன சொல்லறேங்கள் நவீ?”

“மிருது …பாவம் உன் அம்மா…இங்க வந்து மூணு மாசமா நமக்காக எல்லா வேலைகளையும் இழுத்துப் போட்டு செய்யறா!!! அங்க உன் அப்பாவும் தம்பி தனியா கஷ்டப்படறா இல்லையா?”

“ஆமாம் நவீன். இட்ஸ் ட்ரூ. ஐ டூ ஃபீல் கில்ட்டி. என்னப் பண்ணறது?”

“பேசாம இந்த வேலையை விட்டுடேன். இப்போ வயசு ஸோ நைட் ஷிப்ட் எல்லாம் கஷ்டமா தெரியாது ஆனா இதோட இம்பாக்ட் எல்லாம் வயசான நிச்சயம் ஹெல்த் இஷூஸ் வரும். அதையும் நாம யோசிக்கணுமில்லையா!!!”

“எஸ் நீங்க சொல்லறதும் கரெக்ட் தான் நவீ. எனக்கும் நான் செல்ஃபிஷா இருக்கேனோன்னும், அப்பா வேனுக்கு துரோகம் செய்யறேனோனும் அடிக்கடி தோணறது. ஆனா இந்த வேலையையும் விட்டா அப்புறம் நாம என்ன செய்வோம்ன்னு நினைச்சா தான் ….!!!”

“அதை பத்தி எல்லாம் அப்புறமா யோசிச்சுக்கலாம் மிருது. ஆனா இப்போ யூ ஹாவ் டூ டிசைட். உன் அம்மா கெனாட் பி வித் யூ ஆல்வேஸ் இல்லையா? அப்போ அங்க உன் அப்பாவையும் வேனுவையும் யார் பார்த்துப்பா?”

“ஓகே நவீன் நீங்க சொன்னபடியே நான் நாளைக்கே என் வேலையை ரிசைன் பண்ணிடறேன். அம்மாவை நாமளே ஒரு டிவென்டி டேஸ் லீவு போட்டுண்டு போயி ஆத்துல விட்டுட்டு வருவோமா? உங்களுக்கு லீவு கிடைக்குமா?”

“ஓ தாராளமா கிடைக்கும். நான் இந்த வருஷம் அவ்வளவா லீவே எடுக்கலையே…ஊருக்கு போயிட்டு வருவோம். நமக்கும் ஒரு ப்ரேக் மாதிரி ஆச்சு.”

என்ன தான் அம்புஜம் ஒன்றும் சொல்லாமல் தன் பேத்தியைப் பார்த்துக் கொண்டும், நவீனுக்கும் மிருதுளாவுக்கும் சமைத்துக் கொடுத்துக் கொண்டும் இருந்தாலும் நவீன் மற்றும் மிருதுளாவின் மனது அதை ஏற்கவில்லை ஆகையால் அவர்களாக எப்போது குழந்தையை பார்த்துக் கொள்ள முடிகிறதோ அப்போது வேலைக்கு சென்றால் போதும் என்ற முடிவுக்கு வந்தனர். அதை அம்புஜத்திடம் தெரிவித்து அவளுடன் இவர்களும் சேர்ந்து ரெயிலில் ஊருக்குச் சென்றனர்.

ஊரில் இரண்டு வாரங்கள் ராமானுஜம் வீட்டில் தங்கியிருந்தனர் நவீனும் மிருதுளாவும். அப்போது அருகிலிருந்த வீட்டில் வசித்து வந்த பெண்மணி புடவை வியாபாரம் செய்து வருவதாக மிருதுளாவுக்கு தெரியவந்தது. அவர்கள் வீட்டுக்குச் சென்று விவரங்களை சேகரித்துக் கொண்டு வந்து அதை நவீனிடம் கூறி

“ஏன் நவீ நாம ஏன் இந்த சாரி பிஸ்னஸ் பண்ணிப் பார்க்கக் கூடாது? வெளியே எங்கேயும் வேலைக்கு போக வேண்டாம். என் அம்மாவையும் தொந்தரவு செய்ய வேண்டாம். வீட்டிலிருந்த படியே செய்யலாம். சக்தியையும் பார்த்துக்கலாம். என்ன சொல்லறேங்கள்?”

“நல்ல யோசனைதான். ஆனா அங்க தான் சூரத் சாரிஸ் ஃபேமஸா இருக்கே!! இது க்ளிக் ஆகுமா?”

“நவீ ….அங்கேயிருந்து சூரத் சாரிஸை இங்கே அம்மா அப்பா மூலமா விற்கலாம் அதே போல இங்கே இருந்து சவுத் இந்தியன் சாரிஸ்ன்னு அங்கே விற்கலாம். என்ன சொல்லறேங்கள். ஒரு ட்ரைக் கொடுத்துப் பார்ப்போமே…அதுதான் விக்காத சாரிஸை அவளே வாங்கிக்கறேன்னு சொல்லறாளே!!”

“அதுவும் சரிதான்!!”

“முதல்ல அவகிட்டேருந்து ஒரு பத்து சாரிஸ் மட்டும் எடுத்துண்டு போவோம்.”

“பத்தா? அதுக்கு எவ்வளவு ஆகும் மிருது?”

“நாம முன்னாடியே பணம் குடுக்க வேண்டாம். அவாளுக்கு வித்தப் புடைவையோட பணத்தை மட்டும் கொடுத்தால் போதும். விற்காத புடவையை திருப்பிக் கொடுத்துடணும் அவ்வளவு தான்.”

“சரி ஒரு பத்து புடவைகளை எடுத்துண்டு வா. அங்கே சேல்ஸ் பண்ணிப் பார்ப்போம். ட்ரைப் பண்ணறதுல தப்பே இல்லை.”

“சரி சரி நான் நாளைக்கே போய் பத்துப் புடவைகளை செலக்ட் பண்ணி எடுத்துண்டு வர்றேன்.”

புடவைகளை எடுத்துக் கொண்டு வந்து தன் பையில் அடுக்கிக் கொண்டாள் மிருதுளா. பின் ஒரு மூன்று நாட்கள் நவீனின் அப்பா அம்மாவோடு இருந்து விட்டு ஊருக்குப் புறப்பட்டுச் சென்றனர்‌ நவீனும், மிருதுளாவும்.

முதல் வேலை கிடைத்தது கூடவே குழப்பத்தையும் விதைத்தது
வேண்டாம் என மனம் நினைத்தது
வேண்டும் என மூளை உரைத்தது
இறுதியில் மனமே வென்றது!!

இரண்டாவது வேலைக் கிடைத்தது
இரவுகள் பகலானது
அம்மாவின் தயவை எதிர்பார்க்க வைத்தது
ஆறு மாதங்கள் சாமாளித்தது
குற்ற உணர்ச்சியால் முடிவுக்கு வந்தது!!

வேலை போய் வியாபாரம் வந்தது
இருவருக்கும் அது புரிந்திருந்தாலும் புதிரானது
புதிருக்கான விடையைத் தேடி அவர்களின் பயணம் தொடர்ந்தது.

வியாபாரம் விருவிருப்பானதா? புடவைகள் விற்பனை ஆனதா?

தொடரும்…….