நிதானத்தை கடைப்பிடித்து சமாதானம் ஆனதால் மறுநாள் காலை மிருதுளா ஸ்பெஷல் பிரேக் பாஸ்ட் செய்து அசத்த அனைவரும் சூப்பர் என அன்றய தினம் பாராட்டுக்களுடன் துவங்கியது. நவீனும் அதற்கு பரிசாக  தனது ஆபீஸுக்கு லீவ் போட அனைவருமாக மத்திய சாப்பாடு கட்டிக்கொண்டு குஜராத்தை சுற்றிப் பார்க்க நவீனின் நண்பன் ஓம்னி வேனில் புறப்பட்டனர். நவீன் முன்னதாகவே தன் நண்பனிடம் தேவைப்படும்போது தரவேண்டும் என சொல்லியிருந்ததால் தான் இப்போது கேட்டதும் கிடைத்தது. 

அக்ஷர்தம் கோவில், மஹுடி ஜெயின் கோவில், தோலேஷ்வர் மஹாதேவ் கோவில் என மூன்று கோவில்களையும் பார்த்துவிட்டு கரை அணைக்கு வந்து சேரும் போது மணி மூன்று ஆனது. முதலில் அனைவருமாக ஓரிடத்தில் கொண்டுவந்த போர்வையை விரித்து அதில் உணவு கொண்டு வந்த டப்பாக்களை வைத்து அதை சுற்றி வட்டமாக அமர்ந்து சிரித்துப் பேசிக்கொண்டே சாப்பிட்டனர்.  உணவை உண்டதும் மிருதுளா வாந்தி எடுத்தாள். உடனே நவீன் என்ன ஆச்சு என்று பதற, அதெல்லாம் ஒண்ணுமில்லை என மிருதுளா கூற, உணவை அவ்வளவு நேரம் கழித்து சாப்பிட்டதனால் ஜீரணம் ஆகவில்லை அதுதான் என்று நவீனே சொல்ல அதற்கு மிருதுளா சிறு புன்னகையுடன் இருக்கலாம் என்று சொல்லிவிட்டு முகத்தை குளிர்ந்த நீரில் அலம்பி பின் அனைவருமாக  அணையின் அழகை ரசித்து அங்கிருந்து நாலரை மணிக்கு புறப்பட்டு வீட்டிற்கு ஐந்தரை மணிக்கு வந்து சேர்ந்தனர். 

எல்லோரையும் மற்றும்  கொண்டு சென்ற பொருட்களையும் வீட்டில் சேர்த்து விட்டு நவீன் அவன் நண்பனிடம் வண்டியை ஒப்படைத்துவிட்டு நன்றி தெரிவித்து, பெட்ரோல் டேங்க் ஃபுல்லாக்கி விட்டதாக கூறி சாவியைக் கொடுத்து சிறிது நேரம் அரட்டை அடித்துவிட்டு விடைப்பெற்றான். 

வீட்டிற்குள் நுழைந்ததும் நேராக முகம் கை கால் அலம்பி விட்டு ஹாலில் வந்து அமர்ந்தான். அம்புஜம் காபி போட்டு ஒரு தட்டில் பட்சணங்கள் வைத்து அனைவருக்கும் கொடுத்தாள். ராமானுஜமும் அம்புஜம் குஜராத் கோவில்களுக்கும் நம்மூர் கோவில்களுக்கும் உள்ள வித்யாசங்களை பட்டியலிட அதை கேட்டுக்கொண்டிருந்த வேனு 

“ஏன் கரை டேம் பத்தி சொல்ல மாட்டேங்கறேங்கள்!!! இட் வாஸ் அ பியூட்டிஃபுல் ப்ளேஸ்.“

“நம்ம கல்லணை, முக்கம்பு, மேட்டூர் அணை பார்த்ததுக்கப்பறம் இது ஒண்ணும் அவ்வளவு விஷேசமா தெரியலை. ஆனா இந்த ஊர் கோவில் அமைப்பே வித்தியாசமாயிருக்கு…இது மாதிரி புத்தகத்தில பார்த்திருக்கேன் ஆனா இது தான் முதல் முறை நேரில் பார்க்கறேன்“

“அம்மா உனக்கு கோவில் வியப்பா தான் இருக்கும் ஏன்னா நீ அந்த மாதிரி கோவிலை இப்போ தான் பாக்கற“

பவின் இவர்கள் பேசுவதனைத்தையும் உன்னித்து கவனித்திருந்ததைப் பார்த்த மிருதுளா அவனையும் அவர்களோடு பேச்சில் இழுக்க…

“என்ன பவின் ரொம்ப அமைதியா இருக்க!!!  இன்னிக்கு போன இடமெல்லாம் உனக்கும் பிடிச்சிருந்தது தானே!!! நீயும் வேனுவும் ஒன்றாக சுத்தினேங்களே அப்போ எல்லாம் நல்லா தானே பேசிண்டிருந்த இப்போ ஆத்துக்கு வந்ததுக்கு அப்புறம் என்ன ஆச்சு?”

“அது ஒண்ணுமில்லை மன்னி ….ப்ரவின் இதெல்லாம் மிஸ் பண்ணிட்டானேன்னு யோசிக்கறேன். அடுத்த வாரம் ஊருக்கு கிளம்பணும். அவன் எப்போ பார்க்கப் போறான் !!! அவன் வந்ததுக்கப்பறம் போயிருக்கலாமோன்னு  நினைச்சுண்டிருந்தேன்“

“ஆமாம் டா அவன் பாட்டுக்கு முன்னாடியே சொல்லாம அங்க உட்கார்ந்துக்குவானாம் அவனுக்காக நாம எல்லாரும் இரண்டு நாள் சும்மா இருந்திருக்கனுமாக்கும். அட போடா. அவன் நாளைக்கு காலை ல வரேன்னு சொல்லிருக்கானே பார்ப்போம் வரானான்னு“

“விடுங்கோ நவீன். ப்ரவின் அங்க இருக்கேன்னு சொன்னா அதுக்கு பவின் கிட்ட ஏன் இப்படி சாடறேள்?? என்ன பண்ண பவின் இன்னும் கொஞ்ச நாள் தான் இருக்கு நீங்க ஊருக்குப் போக அதுக்குள்ள நவீனுக்கு எப்போ லீவ் கிடைக்கறதோ அப்பதானே போக முடியும். ப்ரவின் அதை எல்லாம் யோசிக்காம அவனா டிசைட் பண்ணினா அதுக்காக நாம எல்லாரும் வேயிட் பண்ண முடியுமா சொல்லு. அது நியாயமா? அவன் அங்க போய் ரெண்டு நாள் இருக்கானே அவன் இப்படி ஃபீல் பண்ணிருந்தா அப்படி அங்க இருந்திருப்பானா சொல்லு?  அவனும் இந்த ரெண்டு நாள்ல எங்கயாவது வெளிய போகாமலா இருக்கப்போறான்…ஸோ அத நினைச்சு நீ கவலைப்படாதே. ஓகே வா“

குடித்த காபி தம்ளர்களை எல்லாம் வாங்கி தேய்க்க ஆரம்பித்தாள் அம்புஜம். அப்போது நவீன்..

“ஏய் மிருது ஏன் உங்க அம்மாவ வேலை செய்யச் சொல்லிட்டு நீ உட்கார்ந்து அரட்டை அடிச்சிண்டிருக்க?”

“அவ சொல்லலை நானே தான் பண்ணறேன். சும்மா எவ்வளவு நேரம் தான் உட்கார்ந்துண்டே இருக்கறது“

“போதுமா மாப்பிள்ளை சார்“

“உனக்கு ஜாலி தான்னு சொல்லு மை வைஃப்“

“அப்பா அம்மாட்ட  நம்ம கேன்டீனைப் பற்றி சொன்னதும் அவாளுக்கு பார்க்கணும்ன்னு சொல்லறா.  அங்கேருந்து நமக்கு டிவியும் ஃப்ரிட்ஜும் வாங்கி தரணுமாம் நீங்க என்ன சொல்லறேங்கள்?”

“அதுதான் நாம மாசம் ஒரு பொருள் வாங்கலாம்ன்னு பேசிருக்கோமே“

“பார்த்தயா பா நான் சொன்னேன் இல்லையா“

“நீ என்ன சொன்னே“

“நானும் நம்ம டிசிஷனை சொன்னேன் ஆனா என் அம்மா தான் வாங்கி தந்தே ஆவோம்ன்னு ஒரே பிடியா இருக்கா!“

“ஆமாம் மாப்ள எங்களோட ஆசை அது. அந்த கடையில விலையும் மலிவா இருக்கும்ன்னு மிருது சொன்னா“

“அது கரெக்ட் தான் வெளியே விக்கறதவிட ரேட் கொஞ்சம் கம்மியா தான் இருக்கும் ஆனா நீங்க ஏன் வாங்கித் தரணும்ன்னு தான் எனக்கு புரியலை.“

“ஏதோ அம்புஜத்துக்கு அவ பொண்ணுக்கு வாங்கி கொடுக்கணும் ன்னு தோனிருக்கு, ஆசையும் பட்டுட்டா“

“ஏன் உங்களுக்கு வாங்கிக் கொடுக்கணும்ன்னு தோனலையோ!!!“

“எனக்கும் வாங்கிக் கொடுக்கணும்ன்னு இருக்கு“

“அவா தான் அவ்வளவு சொல்லறாளோனோ கூட்டிண்டு போவோமே.“

“கூட்டிண்டு போறதுல ஒரு கஷ்ட்டமும் இல்ல ஆனா இவா ஏன் இப்போ வீணா செலவழிக்க ஆசப்படறான்னுட்டு தான் யோசிக்கறேன்“

“அதெல்லாம் யோசிக்காதீங்கோ நாங்க எங்க பொண்ணுக்கு செய்யறது எப்படி வீண் செலவாகும்?”

“ஓகே ! ஓகே! இந்த சனிக்கிழமை போகலாம். நீங்க உங்க பொண்ணுக்கு என்னென்ன வாங்கிக் கொடுக்கணுமோ வாங்கிக்குங்கோ.“

“இந்த விஷயத்துக்கு நமது நவீன் முடிவு எடுத்து அதை அறிவித்தும் விட்டார். ஆல் டிஸ்பேர்ஸ். அம்மா இன்னைக்கு டின்னர் நீ பண்றயா நானும் நவீனும் ஒரு வாக் போயிட்டு வரோம்“

“ஓ தாராளமா போயிட்டு வாங்கோ மா… நைட்டுக்கு நான் டிஃபன் செய்யறேன்“

“என்ன நவீன் வரேளா? போயிட்டு வருவோம்“

“நீ ரெடியாகு அதுவரைக்கும் நான் உட்கார்ந்துண்டிருக்கேன்“

“இல்லை டையர்டா இருக்குன்னா வேண்டாம்“

“டையர்டெல்லாம் இல்லை ஒரு வித லேஸினஸ் அவ்வளவுதான். எனக்கென்ன நான் இதோ இப்படியே வந்திடுவேன் நீ தான் சல்வார் மாத்தனும்…கோ அன்ட் கெட் ரெடி“

நவீனும் மிருதுளாவும் மெல்ல நடக்கலானார்கள். அப்போது நவீன் …

“என்ன மிருது என்கிட்ட என்ன ரகசியம் சொல்ல இந்த வாக்கிங்?”

“ரகசியம் தான் ஆனா அது கன்பார்ம் ஆச்சுன்னா பரசியம் ஆகிடும்“

“அது என்ன அப்படி ஒரு விஷயம்?”

“அம்மா முந்தாநாள் என்ட்ட ஒரு விஷயம் கேட்டா. நானும் அதுக்கு ஆமாம்ன்னு பதில் சொன்னேன் அதுக்கு உடனே டாக்டர்ட்ட செக்கப்புக்கு போக சொல்லறா. அத டிஸ்கஸ் பண்ண தான் இந்த வாக் போறுமா?”

“என்னதிது எனக்கு ஒண்ணுமே புரியலை. உன் அம்மா உன்ட்ட என்ன கேட்டதுக்கு நீ ஆமாம்ன்ன!!!!“

“உங்களுக்கு புரியலையா? இல்லை புரியாத மாதிரி நடிக்கறேளா?”

“சத்தியமா புரியலை மா“

“எங்க அம்மா என்கிட்ட நாள் தள்ளிப் போயிருக்கான்னு கேட்டா அதுக்கு நான் ஆமாம்ன்னு சொன்னேன்“

“என்னத்துக்கு நாள் தள்ளிப் போகணும்!! எந்த நாள்? அதுக்கு ஏன் டாக்டர்கிட்ட போகணுமாம்?”

“நான் போன மாசம் ஒரு விஷயத்துக்காக அழுதேனே ஞாபகம் இருக்கா? உங்க நண்பன் ராமகிருஷ்ணனுக்கும் அவர் மனைவிக்கும் டிரீட் கொடுத்தோமே“

“ஆமாம் அது அவன் அப்பா ஆக போறதுக்காக கொடுத்தோம்…‌‌ஹேய்….வேயிட் …வேயிட்…வேயிட்….உண்மையாவா! அதனால் தான் மத்தியானம் வாமிட் பண்ணினயா?”

“அது தானான்னு தெரிஞ்சுக்க டாக்டர்கிட்ட செக்கப் போனா தான் முடியும்“

“ஹேய் ….இதை ஏன் என்ட்ட முந்தாநாளே சொல்லலை“

“ஆமாம் !!! சார் ரொம்ப தான் முறுக்கிக்கிண்டு இருந்தேளே அப்புறம் எப்படி சொல்லுவேனாம்?”

“அதுக்காக இப்படிப்பட்ட விஷயத்தை சொல்லாம இருப்பாளா!! அன்னைக்கே டாக்டர்ட்ட போயிருக்கலாமே“

“கொஞ்சமாவது நியாயமா நீங்க சொல்லறது? நான் என்தனை தடவ உங்கள்ட்ட இதை சொல்ல வந்தேன் ஆனா நீங்க தான் பேசவே இஷ்ட்டமில்லாத மாதிரி முகத்தைத் திருப்பிண்டேங்கள் அதுக்கு மேல நான் என்ன செய்வேன்? எப்படி சொல்வேன்“

“ஓகே அதெல்லாம் மறந்திடுவோம் நாம நாளைக்கே ஹாஸ்பிடல் போறோம் செக்கப் பண்ணறோம் சரியா.“

“அப்போ ஆபீஸ்“

“நாளைக்கும் சுட்டிப் போடறேன். நம்ம சதீஷ்கிட்ட நாளைக்கு என் ஷிப்ட்டையும் கொஞ்சம் சமாளிச்சுக்க சொல்லிட்டு அப்புறமா அவனுக்கு லீவ் வேணும்போது நான் ஹெல்ப் பண்ணிட்டா போச்சு. இதவிட முக்கியமானது என்ன இருக்கு. சரி உனக்கு என்ன வேணும் கேளு.“

“ஹலோ சார் கொஞ்சம் நிதானம். நாளைக்கு டாக்கடர் செக்கப் பண்ணிட்டு கன்பார்ம் பண்ணட்டும் அதுக்கப்புறம் இந்த கேள்விய கேளுங்கோ நானும் ஏதாவது கேட்கறேன்“

“ஏய் பி பாஸிட்டிவ் மிருது“

“ஐ ஆம் பாஸிட்டிவ் அட் தி சேம் டைம் பிராக்டிகல் டூ. ஸோ லெட்ஸ் கீப் அவர் ஃபிங்கர்ஸ் கிராஸ்டு. கடவுளிடம் விட்டு விடுவோம். நாம அப்பா அம்மா ஆகறதுக்கு நேரம் வந்தாச்சுன்னா ஆகுவோம்“

“இப்ப இவ்வளவு தெளிவா பேசற யாரோ தான் ஒரு மாசம் முன்னாடி குழந்தைப் போல குழந்தைக்காக அழுதாளாம். அவா இப்போ எங்க போனாளோ தெரியலை“

“என்ன கிண்டலா? எனக்கும் எல்லாம் புரிஞ்சுக்கறதுக்கும் தெரிஞ்சுக்கறதுக்கும் கொஞ்சம் டைம் எடுத்துண்டேன் அவ்வளவு தான் அதுக்காக….சரி… எங்க அப்பா அம்மா டிவி, ஃப்ரிஜ் வாங்கித் தர்றது உங்களுக்கு ஓகே வா? நானும் வேண்டாம்ன்னு சொல்லிப் பார்த்தேன் ஆனா எங்க அம்மா தான் வாங்கித் தந்தே ஆவோம்ன்னு சொல்லறா“

“யூ சீ மிருதுளா அவா உனக்கு ஆசையா செய்யணும்ன்னு நினைக்கறது எல்லாம் ஓகே ஆனா என்னத்துக்கு எல்லாம் வாங்கித் தரணும்ன்னு சொல்லறா? இப்போ தான் இங்க வந்ததற்கு செலவழிச்சிருப்பா ரெயில் டிக்கெட், வாங்கிண்டு வந்த பொருட்கள் எல்லாத்துக்கும். மறுபடியும் என்னத்துக்குன்னு தான் எனக்கு தோனித்து.“

“என் அம்மா அப்படி கட் அன்ட் ரைட்டா வாங்குவோம்ன்னு சொன்னதுல உங்களுக்கு வருத்தமிருக்கா?”

“உன் அம்மாக்கு உன் மேல எவ்வளவு பிரியம்ன்னு தெரியறது ஆனா ….சரி விடு அவா ஆசை அவா செய்யட்டும்“

“என்ன விடு !!!“

“மறுபடியும் செலவைத்தான் சொல்ல வந்தேன் அதுனால தான் விடுன்னு சொல்லி நிறுத்திட்டேன். இங்க பார் மிருது உன் பேரன்ட்ஸ் உனக்கு செய்ய நினைக்கறதுல எனக்கு எந்த வருத்தமுமில்லை ஆனால் அது ஓவர் போர்ட் ஆகாமா இருக்கணும் அவ்வளவுதான்.“

“ஓகே நான் டிஸ்கஸ் பண்ண வேண்டியதெல்லாம் பண்ணியாச்சு. இப்போ ஆத்துக்கு போகலாமா?”

“நீ சொன்ன முதல் ரகசியம் இன்னைக்கு என்ன தூங்க விடப்போறதில்லை. எப்படா விடியும்ன்னு காத்திண்டிருப்பேன்“

“ஓகே நவீன். நான் இரண்டு நாள் தூக்கம் இல்லாமல் புரண்டேன் இன்று உங்கள் டர்ன் என்ஜாய்.“

“என் பேரன்ட்ஸ்ட்டயும் சொல்லணுமே. வரியா அப்படியே ஃபோன் பண்ணிட்டு வருவோம்“

“ஃபோன் பண்ணிப் பேசலாம் ஆனா இந்த விஷயம் டாக்டர்கிட்ட கன்பார்ம் பண்ணினதுக்கு அப்புறம் சொன்னால் அவா தூக்கமும் கெடாது. அறைகுறையா கன்பார்ம் ஆகாம சொல்லி அவாளையும் ஏன் டென்ஷன்ல இருக்க வைக்கணும்!“

“அதுவும் சரிதான். சரி டுமாரோ ஃபர்ஸ்ட் வேலை டாக்டரிடம் செல்வது தான். நீ காலைல ரெடி ஆகிடு நாம போயிட்டு வந்திடலாம். ஓ !!! அதுனால தான் உங்க அம்மாவே எல்லா வேலையையும் இழுத்துப்போட்டுண்டு செய்யறாளா!!“

“ஆமாம்.  அம்மா என் முகத்தைப் பார்த்தே தெரிஞ்சுண்டு என்ட்ட கேட்டா தெரியுமா?…வேலை செய்யறது எல்லாம் பொண்ணுக்காக இல்ல வரப் போற பேரன் ஆர் பேத்திக்காக தான் அத தெரிஞ்சுக்கோங்கோ…ஜஸ்ட் கிட்டிங் நவீன்.“

“ஹா!!!ஹா!!அது என்னவோ கரெக்ட் தான். சரி அப்போ நாளைக்கே கேன்டீனுக்கும் போயிட்டு வந்துடலாம் ஏன்னா அதுவும் ஹாஸ்பிடலும் ஒரே இடத்தில் தான் இருக்கு.“

“என்ன எல்லாருமா ஹாஸ்பிடல் போறோமா!!!!“

“இல்ல மிருது அவா கேன்டீன் ல பொருட்களை எல்லாம் பார்த்துண்டு இருக்கட்டும் அதுக்குள்ள நாம டாக்டர்ட்ட போயிட்டு வந்திடுவோம் ஓகே வா?”

“அப்போ நாளைக்கு அவாளையும் ரெடியாக சொல்லணும் இல்லையா?”

“ஆமாம்“

“நாளைக்கு காலை ல எத்தனை மணிக்கு ஆத்துலேந்து கிளம்பணும்‌?”

“ஒரு ஒன்பதரை மணிக்கு கிளம்பினா கரெக்ட்டா இருக்கும்“

“ஓகே நான் அவாகிட்ட சொல்லி ரெடியா இருக்கச் சொல்லிடறேன். இப்போ ஆத்துக்கு போகலாமா இல்லை ஊருக்கு அப்பா அம்மாகிட்ட பேசிட்டுப் போலாமா?”

“இல்லை இன்னைக்கு வேண்டாம். விஷயம் கன்பார்ம் ஆனதுக்கப்புறமே கால் பண்ணிக்கலாம். இப்போ நேரா ஆத்துக்கு போகலாம்“

இருவரும் வீட்டு வாசலில் வந்ததும் உள்ளே சிரிக்கும் சப்தம் வெளியே வாசலிலே கேட்டது. அதை கேட்ட நவீன்

“என்ன மிருது நாம இருந்தா கப்சிப்ன்னு இருப்பா இப்ப என்ன இவ்வளவு சிரிப்பு!!!“

“ஹலோ!!! வந்த இரண்டு நாள் இப்படித்தான் இருந்தது அப்புறம் நம்ம பிரச்சினையால வீடே நிசப்தம் ஆனது. இப்போ பழைய மாதிரி ரிட்டர்ன் ஆகிருக்குன்னு நினைக்கறேன்….உள்ளே போய் விஷயத்தைக் கேட்டு ஜோதியில் நாமளும் ஐக்கியமாவோம் வாங்கோ“

கதவைத் தட்டினாள் மிருதுளா. பவின் கதவைத் திறந்தான்…..

“மாமி ….அண்ணாவும் மன்னியும் வந்தாச்சு“

“என்னடா பவின் வீட்டுக்குள்ள இருந்து சிரிப்பு சத்தம் அப்படி கேட்கறது“

“அதுவா நாங்க கார்ட்ஸ் விளையாடிண்டிருந்தோமா அப்போ நானும் வேனுவும்  ஜெயிச்சிண்டே இருந்தோமா!!! அது எப்படின்னு மாமாவும் மாமியும் கடைசியில கண்டுப் பிடிச்சுட்டா …ஸோ ஒரு ஆறு தடவை நாங்க அவாள ஏமாத்தி ஜெயிச்சது ஏழாவது தடவை தான் கண்டு பிடிச்சா அதுவும் வேனு சொன்னதால…அதுதான் ஒரே சிரிப்பா இருந்தது.” 

“ஆமாம் நானும் பார்த்துண்டே இருந்தேன் அது எப்படி சொல்லி வச்சா மாதிரி அவன் ஒருதடவை ஜெயிக்கறான் அப்புறம் இவனொரு தடவை ஜெயிக்கறான் !!! நாங்க ரெண்டு பேரும் பேக்குகள் மாதிரி கார்ட்ஸை பிடிச்சுண்டு உட்காந்திருந்தோம்“

“அப்பா !!அப்பா!! ஓகே!! ஓகே !!! எனக்கு உங்களப் பார்த்தா பாவமா இருக்கப்போய் நான் சொன்னேனே தவிர நீ ஒண்ணும் கண்டுப் பிடிக்கலை“

“ஏய் நான் கவனிச்சேன்டா“

“சரிப்பா விடேன் ஏதோ சின்னப் பசங்க விடு விடு…நீங்கள் எல்லாரும் சாப்ட்டாச்சா??”

“ஓ நாங்க எல்லாரும் சாப்ட்டாச்சு நீங்க ரெண்டு பேரும் தான் பாக்கி“

“என்னம்மா பண்ணிருக்க?”

“பொடி அரிசி உப்புமாவும் தேங்காய் சட்டினியும்“

“சூப்பர்!!! நவீனுக்கு குடு. நான் போய் டிரஸ் மாத்திட்டு வரேன்“

“நீங்க எல்லாத்தையும் இங்க கொண்டு வந்து வையுங்கோ போதும் நாங்களே போட்டு சாப்ட்டுப்போம்“

“இல்லை பரவாயில்லை. நானே போடறேன்“

“வச்சுடேன் மா அவர் தான் சொல்லறார் இல்லையா. நாங்க சாப்ட்டுக்கறோம். நீ போய் இன்னொரு ரவுண்டு கார்ட் ல ஜெயிச்சிட்டு வா“

ஹா !ஹா !!ஹா !!ஹா !!ஹா!!ஹா!!ஹா!!

அன்றைய தினம் மிருதுளாவிற்கு பாராட்டுக்களுடன் தொடங்கி சந்தோஷத்தில் முடிந்தது. 

ஒரு மாதம் முன்பு எந்த வரத்தை வேண்டி கவலைப்பட்டு அழுதாளோ

அந்த வரம் இப்போது கிடைக்கப்போகிறது எனும்போது  நிதானமாக இருந்து

மருத்துவரிடம் சென்று உறுதிப்படுத்திக்கொண்டு 

சந்தோஷிக்க காத்திருக்கிறாள்

நம்ம மிருதுளா. 

தொடரும்……