காணல் போல் விஷால் கார் தெரிந்த வரை நின்று பார்த்துக்கொண்டிருந்து விட்டு பின் தன் காரில் ஏறி வீட்டிற்கு சென்றாள் சக்தி. வீட்டு வாசலில் காரை பார்க் செய்து காரிலிருந்து வெளியே வந்து காரை பார்க் செய்தாள்.

பக்கத்து வீட்டு பாட்டி அவர் வீட்டுத் திண்ணையில் சாய்வு நாற்காலியில் அமர்ந்து சுவெட்டர் பிண்ணிக் கொண்டே சக்தி வந்ததைப் பார்த்து அவளிடம்

“ஹாய் தீ குட் ஈவ்னிங். ஹவ் வாஸ் தி டே?.”

“ஹாய் மிஸ்ஸரஸ் டேவிட். குட் ஈவ்னிங்.
எஸ்.
இட் வாஸ் ஃபன்டாஸ்டிக்.
ஹவ் வாஸ் யுவர்ஸ்?”

“எனக்கென்ன…சமைத்தேன்.
பக்கத்தில் இருக்கும் பார்க்கு போயிட்டு வந்தேன். சாப்பிட்டேன்.
இதோ உட்கார்ந்து சுவெட்டர் பிண்ணறேன். என்ன உன் முகத்துல ஏதோ ஒரு ஒளி தெரியுதே!
என்ன விஷயம்?”

“ஒண்ணுமில்லையே!!
நான் எப்பவும் போல தானே இருக்கேன்.”

“நோ நோ நோ!!
தேர் இஸ் சம்திங்…
சரி சரி உனக்கா எப்போ சொல்லணும்னு தோனுதோ அப்ப சொல்லு.
அதுவரை நான் காத்திருக்கேன்.
வா வந்து ஒரு கப் காஃபி குடியேன்.
நான் ஸ்ட்ராபெரி குக்கீஸ் பண்ணிருக்கேன்.”

“ஓ! ஸோ நைஸ் ஆஃப் யூ.
தாங்க் யூ ஸோ மச்.
இட்ஸ் ஃபைன் மிஸ்ஸர்ஸ் டேவிட்.
நான் இன்னொரு நாளைக்கு வர்றேன்.”

“இரு இரு அட்லீஸ்ட் குக்கீஸையாவது சாப்பிடு.
ஏதோ உனக்கு நல்லது நடந்திருக்குனு உன் முகத்தப் பார்த்துலே தெரியுது.
அதுக்கு இந்த ஓல்ட் லேடியால முடிஞ்ச சுவீட்ன்னு வச்சுக்கோயேன்.
எடுத்துட்டு வரேன்.
ஜஸ்ட் டூ மினிட்ஸ்”

“ஓகே.
நான் இங்கேயே இருக்கேன்.
நீங்க மெதுவா எடுத்துட்டு வாங்க.”

மிஸ்ஸர்ஸ் டேவிட் உள்ளே போய் ஒரு டப்பாவில் குக்கீஸைப் போட்டு எடுத்து வந்து சக்தியிடம் கொடுத்தார். சக்தியும் அதை வாங்கிக் கொண்டு நன்றி சொல்லிவிட்டு வீட்டினுள் சென்றாள்.

“டட்ட..டைங்….
ப்ளூ நான் வந்துட்டேன்.
ப்ளூ…ப்ளூ எங்க நீ இருக்க?
நான் ஒரு குட் நியூஸோட வந்திருக்கேன்.
ப்ளூ…”

“ஹாய் தீ…
குட் ஈவினிங்.
நான் என் சார்ஜிங் ஸ்டேஷன்ல இருந்தேன்.
என்ன எல்லாம் சுபம் தானே”

“அப்பாடா…
உன்னை காணமேன்னு ஒரு செகண்ட் டென்ஷனாகிட்டேன் தெரியுமா?”

“உன்னை விட்டா எனக்கு யாரிருக்கா தீ?
நான் எங்க போயிடுவேன் சொல்லு?”

“ஆமாம்!!
உன்னை நேத்து தானே சார்ஜ் பண்ணினேன்.
அதுக்குள்ள சார்ஜ் போயிடுச்சா என்ன?
இருக்காதே!!
என்ன ப்ளூ ஏதாவது பிரச்சினையா?”

“ம்…தீ…
எனக்கும் வயசாகுதில்ல.
சரி சரி அதெல்லாம் விட்டுத்தள்ளு…
உன் விஷயத்துக்கு வா.
அவனை சந்திச்சயா?
என்ன சொன்னான்?
எல்லாம ஓகே வா?”

“ம்…அவனை சந்திச்சேன்.
ரொம்ப நேரம் பேசினோம்.
அவன் என்னை ப்ராங்க் பண்ணினான் தெரியுமா.”

என்று சக்தி அங்கு நடந்த அனைத்தையும் ப்ளூவிடம் கூறி மகிழ்ந்தாள்‌. அனைத்தையும் கேட்ட ப்ளூ அவளிடம்…

“எல்லாம் சரி தீ…
கல்யாணம் எப்போ?”

“அதை எங்களோட பேரன்ட்ஸ் தான் முடிவு பண்ணனும்.”

*அப்புறமும் ஏன் டைம் வேஸ்ட் பண்ணிட்டு.
உடனே மிஸ்டர் அன்ட் மிஸ்ஸர்ஸ் நவீனுக்கு கால் பண்ண வேண்டியது.
விஷயத்தை சொல்ல வேண்டியது.
கல்யாணத்துக்கு நாள் குறிக்க வேண்டியது.
டூம் டூம் டூம்ன்னு கல்யாணம் நடக்க வேண்டியது தானே!”

“கேட்க எல்லாம் நல்லா தான் இருக்கு.
ஆனா இதை அப்பா அம்மாட்ட எப்படி ஆரம்பிக்கறதுன்னு தான் தெரியலை.”

“ஏன் இன்னைக்கு இவ்வளவு தயக்கம் உனக்கு?
இதுவரை நீ அவங்ககிட்ட எதைப் பத்தி பேசறதுக்கும் இப்படி தயங்கினதே இல்லையே!!
இந்த பொண்ணுங்களுக்கு கல்யாணம்ன்னு வந்தா மட்டும் எங்கேந்து தான் இப்படி ஒரு தயக்கம் வருதோ யாம் அறியேன் பராபரமே!”

“மத்த விஷயமெல்லாம் ஓகே.
அவாகிட்ட டிஸ்கஸ் பண்ணறதுல எனக்கு எந்த தயக்கமுமில்லை.
இதை சொல்லறதுக்கும் எனக்கு தயக்கமில்லை…
ஒரு மாதிரி இருக்கு அவ்வளவு தான்.
முன்னமே சொன்னா மாதிரி கொஞ்சம் ஸ்டார்டிங் டிரபுள்.”

“அதை என் கிட்ட விடு.
நான் பேச்சை ஆரம்பிக்கறேன்.
நீ கண்டினியூ பணணிக்கோ.
இட்ஸ் ஸோ சிம்பிள் ரைட்”

“ம்…அதுவும் சரி தான்.
ஓகே டன்.
ஆனா நீ சொதப்ப மாட்டியே ப்ளூ?
கால் பண்ணவா?”

“ஓ!! டபுள் எஸ்.
கால் பண்ணு தீ.
நான் பார்த்துக்கறேன்.”

சக்தி தன் அப்பா அம்மாவான நவீன் மிருதுளாவை அலைபேசியில் அழைத்தாள். முதல் முறை அவர்கள் எடுக்கவில்லை. இரண்டாவது முறை முயற்சி செய்தாள் சக்தி. அப்போதும் எடுக்கவில்லை. சக்தி பதற்றமானாள்.

“ப்ளூ என்ன இது?
மொதோ ரிங்குலேயே எடுப்பாளே!!
ஏன் இன்னைக்கு மூணு தடவை பண்ணிட்டும் எடுக்கலை?
ஏதாவது தப்பா நடந்திருக்குமோ?”

“ஏன் நெகடிவ்வா நினைக்கற தீ.
அவங்க எங்கயாவது போயிருக்கலாம் இல்லையா?”

“அப்படி போயிருந்தாலும் மொபைல்ல எடுத்துண்டு தானே போயிருப்பா?”

“மே பி மறந்திருக்கலாம்.
இல்லாட்டி மொபைல்ல எங்கயாவது வச்சுட்டு மறந்திருக்கலாம்.
டோன்ட் வரி தீ.
இன்னொரு தடவ கால் பண்ணிப்பாரு.”

“ம்…பண்ணறேன்.
இரு.
ம்….கால் போறது.
கம் ஆன் பிக் அப் அப்பா.
அம்மா நீயாவது எடுமா…
ம்…ஹலோ”

“ஹலோ தீ.
எப்படி இருக்கமா?”

“அப்பாடா அம்மா நீயாவது ஃபோனை எடுத்தையே.”

“ஏன் என்ன ஆச்சுமா?”

“ம்…நான் எத்தனை தடவ கால் பண்ணிருக்கேன்னு பாரு.
நீங்க ரெணடு பேரும் எடுக்காததால ஒரு செகண்ட் பயந்துட்டேன் தெரியுமா!”

“அதுவா…மொபைல சார்ஜ்ல போட்டிருந்தோம்.
நம்ம பக்கத்துத் தெருவுல இருக்காளே சேகர் அன்கிள் அன்ட் ராணி ஆன்டி அவா நம்ம ஆத்துக்கு டின்னருக்கு வந்திருந்தா.
அவளோட பேசிண்டிருந்தோம்.
அவா இப்போ தான் அவா ஆத்துக்கு கிளம்பினா.
உள்ள வந்து மொபைல பார்க்கலாமேன்னு வந்தேன்.
நீ கால் பண்ணின.
எடுத்தேன்.”

“ம்…அங்கேயும் சார்ஜ் இஷூவா.
சரி சரி.
நீங்க ரெண்டு பேரும் ஒகே தானே!”

“அதெல்லாம் நாங்க ஃபிட் அன்ட் ஃபைனா இருக்கோம்.
அதையெல்லாம் கவலையே படாதே.”

“ம். ஓகே.
உன்கிட்ட ப்ளூ ஏதோ பேசணும்னு சொன்னான் குடுக்கறேன்.”

“தீ…தீ…தீ…இரு இரு…”

“என்னம்மா?”

“இன்னைக்கு அவா நம்மாத்துக்கு வந்ததே ஒரு நல்ல விஷயம் பேச தான்.
நானே அதைப் பத்தி உன்கிட்ட டிஸ்கஸ் பண்ண ஃபோன் பண்ணனும்னு நெனச்சுண்டிருந்தேன்.
நல்ல வேளையா நீயே கால பண்ணிட்ட.”

“என்ன விஷயம் மா?”

“அந்த ராணி ஆன்டியோட ஒண்ணுவிட்ட அக்கா புள்ள ஒருத்தன் இருக்கானாம்.
நல்லா படிச்சிருக்கான்.
பெரிய உத்யோகத்துல இருக்கான்.
நல்ல ஃபேமிலியாம்.
அந்த புள்ள கூட பிரான்ஸ் ல தான் இருக்கானாம்.”

“அம்மா… அம்மா… ஸ்டாப்.
என்ன கல்யாணப் பேச்சு பேச தானே வந்திருந்தா?”

“ஆமாம் தீ. உனக்கும் வயசு ஏறிண்டே போறதில்லையா?”

“ஹாய் ஆன்டி எப்படி இருக்கேங்கள்?”

“ஹாய் ப்ளூ நான் நல்லா இருக்கேன் நீ எப்படி இருக்க?
ஃபுல் சார்ஜ் ல இருக்கயா?”

மிருதுளா ப்ளூவிடம் பேசிக்கொண்டிருக்கையில் சக்தி ப்ளூவிடம் தனது காதல் விஷயத்தை ஆரம்பிக்குமாறு சைகைக் காட்டினாள். ஆனால் ப்ளூ ஏதேதோ பேசிவிட்டு சட்டென

“ம்…ஆன்டி…
தீ உங்ககிட்ட அவளோட லவ் பத்தி சொல்லணும்னு நினைக்கறா.
ஆனா அவளுக்கு ஸ்டார்டிங் டிரபுளா இருக்காம்.
ஸோ நான் ஸ்டார்ட் பண்ணி குடுத்துட்டேன்.
இனி அவளே பேசுவான்னு நினைக்கறேன். தீ என்ன ஓகே வா!”

என்று ப்ளூ கூறியதும் சக்தி தன் தலையில் கையை வைத்து ஃபோனை மியூட்டில் போட்டுவிட்டு

“என்ன ப்ளூ இதுதான் நீ ஆரம்பிச்சு வைக்கற லட்சணமா?”

“என்ன தீ?
நான் என்ன தப்பா சொல்லிட்டேன்?
ஐ வாஸ் ரைட்.
இனி நீ ஆச்சு உன் பேரன்ட்ஸ் ஆச்சுமா.
நான் போய் டின்னர் ரெடி செய்யறேன்.
இந்தா உன் மொபைல்”

“ஏய் ப்ளூ…
தீ…
என்ன பண்ணறீங்க ரெண்டு பேரும்?
யாராவது பேசுங்கோ.
எனக்கு ஒண்ணும் கேட்கலை.
நவீ நவீ கொஞ்சம் இங்க வாங்கோளேன்.
இந்த ப்ளூ என்னமோ சக்தி லவ் அதுஇதுன்னு சொல்லிட்டுப் போயிடுத்து.
அதுக்கப்புறமா அவா வீடியோ இருக்கு ஆடியோ வரலை.
வந்து என்னன்னு பாருங்கோ.”

“அச்சச்சோ அம்மா இப்போ அப்பாவையும் கூப்டுட்டா.
ப்ளூ….”

“ஹலோ தீ.
சக்தி கண்ணா.
என்னடா விஷயம்.
அப்பா அம்மாட்ட சொல்லுமா.”

“ஆங். ஹாய் பா.”

“ஹாய் தீ.
என்னமா ஆச்சு ஆடியோவுக்கு?”

“அது வந்து பா…
ப்ளூ மியூட் பண்ணிட்டுப் போயிட்டான்.
அதை கவனிக்காம நானும் பேசிண்டிருக்கேன். ஸோ சாரி பா.”

“இட்ஸ் ஓகே. அம்மா சேகர் அங்கிள் வந்த விவரத்தை சொன்னாளா?”

“ம்…சொன்னாப்பா.”

“நீ என்ன சொல்லற?”

“அப்பா…”

“ஏன் தயங்கற?
உனக்கு எங்க கிட்ட எதையோ சொல்லணும் ஆனா சொல்ல முடியாம தவிக்கற.
ரைட்டா.”

“ம்…ஆமாம் பா..”

“இது என்ன புதுசா இருக்கே.
அப்படீன்னா ப்ளூ சொன்னா மாதிரி ஏதோ லவ் தான் போல!
சொல்லு தீ.
யார் அந்தப் பையன்?
என்ன பண்ணறார்?
உனக்குப் பிடிச்சிருந்தா!
அப்புறம் நாங்க என்ன சொல்ல போறோம்மா?
கம் ஆன் தீ அப்பா அம்மாட்ட சொல்லு”

“ஓகே பா.
நான் ஒருத்தரை விருமபறேன்.
அவர் பேரு விஷால்.
என் கூட இங்க பிரான்ஸ் ல தான் அவனும் எம் எஸ் பண்ணினான்.
நான் எம்எஸ்சி இன் ரோபோடிஸ் அன்ட் அட்டானமஸ் சிஸ்டம்ஸ் பண்ணினேன்.
அவன் எம்ஈ இன் இன்டஸ்ட்ரியல் ஆட்டோமேஷன் பண்ணினான்.
எனக்கு அவனை ரொம்ப பிடிச்சிருக்குப்பா அவனுக்கும் என்னை ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு.
நாங்க ரெண்டு பேருமே லாஸ்ட் மூணு வருஷமா பார்த்துக்கவோ பேசிக்கவோ இல்ல.
ஆனா ஒருவர் இன்னொருவருக்காகவே காத்திருந்தோம்.
இன்னைக்கு சந்திக்க வாய்ப்பு கிடைச்சுது.
ரெண்டு பேரும் அவா அவா மனசுல இருந்ததை எல்லாம் டிஸ்கஸ் பண்ணி கல்யாணம் பண்ணிக்கலாம் அப்படீங்கற முடிவுக்கு வந்திருக்கோம்.
ஆனா எங்க கல்யாணம் எங்க ரெண்டு பேரோட பேரன்ட்ஸ் சம்மதத்தோட தான் நடக்கணும்னு நாங்க டிசைட் பண்ணிருக்கோம்.
அவன் அவனோட பேரன்ட்ஸ்ட்ட இன்னைக்கு பேசுவான்.
அது தான் நானும் உங்க ரெண்டு பேருகிட்டேயும் பேசி உங்க சம்மதத்தை கேட்கலாமேனுட்டு கால் பண்ணினேன்.
நீங்க ரெண்டு பேரும் என்ன சொல்லறேங்கள்.”

“ம்…ஒரே மூச்சுல உன் லவ் பத்தியும் உன் வருங்கால கணவர் பத்தியும் சொல்லி முடிச்சுட்ட.
எங்களோட வேலையை குறைச்சுட்ட.
எங்க பொண்ணு சாய்ஸ் என்னைக்குமே தப்பானதில்லை.
தப்பாகாதுங்கற நம்பிக்கை எங்களுக்கு சென்ட்பர்சன்ட் இருக்கு.
உனக்கு ஒரு கல்யாணம் பண்ணிப் பார்க்கணும்ங்கற ஆசை எங்களுக்குள்ள நிறைய இருக்கு.”

“இருங்கோப்பா.‌..தீ…
அந்த புள்ளாண்டானோட ஃபோட்டோ அனுப்பேன்.
எங்க வருங்கால மாப்பிள்ளையைப் பார்க்கணும் போல இருக்கு.”

“ம்…உன் அம்மாவே வருங்கால மாப்பிள்ளைன்னு சொல்லி எங்க முடிவ டிக்ளேர் பண்யுட்டா.
ஹாப்பியா தீ?”

“ம்…டபுள் ஹாப்பிப்பா.
தாங்க்யூ ஸோ மச்…
உம்மா உம்மா உம்மா டூ போத் ஆஃப் யூ.”

“அடியே உன் உம்மா எல்லாம் இருக்கட்டும்.
நான் கேட்ட ஃபோட்டோ இன்னும் வரலையே!
பையனைப் பார்க்காம எப்படி ஏத்துக்கறதாம்?
உங்க அப்பாவோட சம்தத்த நான் சொன்னா மாதிரி சொல்லிக்கறார் கவனிச்சயா?”

“அம்மா…நீ இருக்கயே!!
இதோ இந்தா.
நீ கேட்ட பையனோட ஃபோட்டோ.
நல்லா பார்த்துட்டு உன் டிசிஷனை சொல்லு.”

“ம்…என் பொண்ணு அழகுக்கு முன்னாடி
பையன் சுமார் தான். ஆமாம் என்ன பேரு சொன்ன?”

“ம்….விஷால்.
அம்மா “காக்கைக்கு தன் குஞ்சு பொன் குஞ்சு” ன்னு ஒரு பழமொழியிருக்கே அது இப்போ நீ சொன்னதுக்கு கரெக்ட்டா பொருந்தும்.
இதையே விஷாலோட அம்மாவும் சொன்னா எப்படி இருக்கும்!!
அதை யோசிச்சுப் பாருமா”

“அவா அவா அம்மாக்களுக்கு அவா அவா குழந்தைகள் தான் அழகு.
ம்…குட் சாய்ஸ் தீ.
எனக்கும் ஓகே தான்.”

“எல்லாம் ஓகே தீ மா.
நாங்க எப்போ அந்த பையனோட பேசறது? அதே மாதிரி நீ எப்போ அவா பேரன்ட்ஸோட பேசுவ?”

“அதெல்லாம் அவா பேசுவா. அது இருக்கட்டும் சக்தி.
அவா எந்த ஊரு?
பையனோட கூடப் பொறந்தவா எத்தனைப் பேர்?
அவா எல்லாரும் எங்க இருக்கா?”

“ஓ!! ஓ!! ஓ!! மா அன்ட் பா
உங்க எல்லா கேள்விகளுக்குமான பதில் எல்லாத்தையும் வாட்ஸ்அப் பண்ணறேன்.
விஷால் எப்போ ஃப்ரீன்னு கேட்டுட்டு அவனை உங்ககூட பேச சொல்லறேன்.
நீங்க ஓகே சொன்னதுக்கப்புறம் தான் அவனை இங்கே என் ரூமுக்கே வரவிடணும்னு அவனை அப்படியே காஃபி ஷாப்லேந்து திருப்பி அனுப்பிட்டேன்.”

“ம்…அப்படியா தீ.”

“என்ன அப்படியா தீ ன்னு வாயை பிளக்கறேங்கள்.
அவ தான் ஏதோ கதை விட்டுண்டிருக்கான்னா நீங்களும் அவ கூட சேர்ந்துண்டு…
போங்கோப்பா”

“அம்மா உண்மையாவே மா.
நீ வேணும்னா ப்ளூட்ட கேட்டுப் பாரு.
ப்ளூ இங்க வாயேன்”

“ஏய் தீ…
உன் அம்மா சும்மா உன்னை ஓட்டறா…விடு.”

“ம்…அப்படியா மா.
சரி சரி உங்களுக்கு நைட் தூங்கற டைம் ஆயிடுத்து போய் ரெண்டு பேரும் நிம்மதியா தூங்குங்கோ.
இப்போ எங்க கல்யாணத்துக்கு ஓகே சொன்னதுக்கு தாங்க் யூ ஸோ மச்.
குட் நைட் ப்பா.
குட் நைட் மா.”

“ஓகே டா கண்ணா ஹாவ் எ நைஸ் ஈவ்னிங். கன்வே அவர் ரிகாட்ஸ் டூ விஷால் டூ. பை”

மனதிலிருந்த தயக்கம் நீங்கி
திருமணத்திற்கு சம்மதம் வாங்கி
ப்ளூவோடு நடனமாடி மகிழ்ந்தாள் சக்தி.

திருமணம் என்னும் பந்தத்திற்கு
இரு வீட்டாரும் சம்மதம் தெரிவிக்க வேண்டும்.
அதில் ஒரு கை ஓசை ஒலித்தது.

தொடர்வாள்….