சக்தி நடந்து காஃபி ஷாப்புக்கு அருகில் செல்ல செல்ல அவளின் இதயம் படக் படக் படக் என துடித்தது அவளுக்கு கேட்கத் துவங்கியது. அது வெளியே இருப்பவர்களுக்கும் கேட்குமோ என்ற எண்ணமோ என்னவோ அவள் காஃபி ஷாப் கதவைத் திறந்து உள்ளே செல்வதற்கு முன் தனது இடது மற்றும் வலது புறம் நடந்துச் சென்றவர்களை பார்த்தாள். சட்டென ஒரு பெண் தங்களைப் பார்த்ததும் அவ்வழியாக அவளைக் கடந்து சென்றவர்களும் ஓர் நொடி அவளைப் பார்த்து “ஹாய் குட் மார்னிங்” என்றும், சிலர் தலையசைத்து “ஹாய்” என்று செய்கையில் சொன்னதும் அவள் தனக்குள்

“என்ன!! அப்போ நான் நினைத்தது சரி தானா!!! எல்லாருக்கும் கேட்குதோ!!! ம்…ம்..”

என்று மனதிற்குள் சிரித்துக் கொண்டே வலது கையால் தன் வலது புற நெற்றியில் மெலிதாக தட்டிக் கொண்டு கதவைத் திறந்தாள். சுற்றிலும் பார்த்தாள். அவள் கண்களுக்கு விஷால் தென்படவில்லை. அவள் யாரையோ தேடுவதை அறிந்துக் கொண்ட அந்த கடையின் மேனேஜர் நேராக அவளருகில் வந்து

“ஹாய் மேடம் குட் மார்னிங். உங்களுடைய ரெகுலர் காஃபி அன்ட் குக்கீஸ் எடுத்து வரச் சொல்லட்டுமா? நீங்கள் யாரையோ தேடுவது போல தோன்றுகிறதே! ஸோ டூ யூ வான்ட் டூ வெயிட் ஃபார் சம் ஒன்?”

“ம்…ஆங்…ஹாய் மிஸ்டர் வில்லியம். ஹோப் யூ ஆர் டூயிங் கிரேட் டுடே. ஆமாம் நான் என் நண்பருக்காக காத்திருக்க வேண்டும். நோ பிராப்ளம் நீங்க என்னோட ரெகுலர் ஆர்டரை செய்ய சொல்லுங்க. நான் அங்கே உட்கார்ந்துக்கறேன். மை ஃபேவரைட் ஸ்பாட்.”

“ஓகே. மேடம். கொண்டு வரச்சொல்கிறேன்”

“நோ ஹரி அட் ஆல் மிஸ்டர் வில்லியம். டேக் யுவர் டைம்.”

“ஓ ஷுவர்.”

என்று வில்லியம் சக்தியின் ஆர்டரை தயார் செய்ய சொல்லிவிட்டு உள்ளே சென்றார். அப்போது சக்தி தனக்குத்தானே

“நான் ஒரு கருப்பு ரோல்ஸ் ராய்ஸ் கார் பார்க்கிங் ல பார்த்தேனே!!! அப்போ அது வி யோடது இல்லையோ!! நான் பெரிய இவ மாதிரி அவன் நம்பர் சொல்ல வந்தப்போ வேண்டாம் நேர்ல பார்த்துக்கறேன்னு வேற சொல்லிட்டேனே!! இட்ஸ் ஓகே வெயிட் பண்ணிப் பார்ப்போம்.”

என்று முனுகிக் கொண்டிருக்கையில் வில்லியம் அவளருகே வந்து அவள் முன் ஒரு மூடிப்போட்ட ப்ளேட்டை வைத்தார். அதைப் பார்த்ததும் சக்தி அவரிடம்

“மிஸ்டர் வில்லியம்ஸ் என்ன இது? என்னோட ஆர்டரை மறந்துட்டீங்களா?”

“நோ மேடம் இது உங்களுக்கு தான். என்ஜாய் பண்ணிட்டிருங்க உங்க ஆர்டரும் ரெடி ஆகிடுச்சு கொண்டு வரேன்.”

என்று கூறி மறைந்தார். மனதில் குழப்பத்துடன் மெல்ல தட்டை மூடியிருந்த அந்த பீங்கான் மூடியை தூக்கினாள் சக்தி. அதில் அழகிய சிறிய ரெட் வெல்வெட் கேக் இருந்தது. அதில் உன்னை மீண்டும் சந்திப்பதில் மகிழ்ச்சியடைகிறேன் என்று எழுதியிருந்தது. அதைப் பார்த்ததும் சக்தி உடனே சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள். கடையின் சமயலறைக்குள் இருந்து வெளியே வந்த வில்லியம் அங்கே பாருங்கள் என்று கைக் காட்ட அவர் பின்னாலேயே வந்த விஷாலைப் பார்த்ததும் சக்திக்கு மீண்டும் ஆனந்தத்தில் கண்களில் வெள்ளப்பெருக்கெடுத்தது. செய்வதறியாது அப்படியே திகைத்து நின்றாள். அவளருகே நடந்து வந்த விஷாலை ஓடிச் சென்று கட்டியணைத்துக் கொள் சக்தி என்ற மந்திரத்தை அவள் மனம் உச்சரித்துக்கொண்டே இருந்தாலும் அவள் அதை சட்டை செய்யாமல்

“ஹாய் வி. இத்தனை வருஷத்துக்கு அப்புறம் உன்னை பார்த்ததில் எனக்கு என்ன பண்ணணும் பேசணும்னு தெரியலை. அதுதான் அப்படியே நின்னுட்டேன். ஆம் சாரி. “

“இட்ஸ் ஓகே தீ. நீ இருக்கியே அதுவே போதும். எங்கடா அன்னைக்கு போலவே மறைஞ்சுடுவியோன்னு நினைச்சேன்”

“ஹேய்!!! அன்னைக்கு சிட்டுவேஷன் அப்படி போக வேண்டி வந்தது போயிட்டேன். ஆனா இன்னைக்கு அப்படி இல்லையே”

“ம்….அப்புறம் சொல்லு எப்படி இருக்க? நீ சொன்னா மாதிரியே உன்கிட்ட ஜாஸ்தி மாற்றங்கள் எதுவுமில்ல தீ. மூணு வருஷம் முன்னாடி எப்படி இருந்தயோ அப்படியே தான் இருக்க.”

“யூ டூ லுக் தி சேம் பட் கொஞ்சம் மெச்சுவர்டா தெரியற வி. ஆமாம் நீ எனக்கு முன்னாடியே வந்துட்டியா? ஏன் இங்க உட்காராம உள்ள ஒளிஞ்சிகிட்டிருந்த?”

“மேடம் அன்ட் சார் உங்கள் ஆர்டர்.”

“ஓ தாங்க் யூ வில்லியம். ஸோ நைஸ் ஆஃப் யூ… நீங்களும் இவர் இங்க வந்ததைப் பத்தி ஒண்ணுமே சொல்லலையே மிஸ்டர் வில்லியம். ஏன்?”

“அது அவருக்கும் எனக்குமான தனிப்பட்ட டீல் தீ…அதை ஏன் பாவம் அவர்கிட்ட கேட்குற? இட்ஸ் ஓகே வில்லியம். தாங்க் யூ ஸோ மச் ஃபார் யுவர் ஹெல்ப்”

“யூ ஆர் வெல்கம் சார் அன்ட் யூ டூ மேடம். என்ஜாய் தி மீல்”

“ம்…இப்ப சொல்லு ஏன் ஒளிஞ்சிட்டிருந்த?”

“அதுவா!!! உனக்கு ஒரு சர்ப்ரைஸ் கொடுக்க தான்.”

“ஆனா நான் தான் பார்க்கிங்ல ப்ளாக் ரோல்ஸ் ராய்ஸ் பார்த்தேனே அப்புறம் எப்படி சர்ப்ரைஸ் ஆவேன்?”

“ஆனா அது என் காரு தானான்னு உனக்குள்ள ஒரு டவுட் வந்ததே!!! உன் முகமே காட்டிக் கொடுத்துதே”

“ம்…ம்….சரி சரி விளையாட்டெல்லாம் போதும் வி. நீ எப்படி இருக்க? உனக்கு கல்யாணம் ஆகியிருக்கும்னு நான் நினைச்சேன்.”

“எஸ் யூ ஆர் ரைட். எனக்கு கல்யாணம் ஆயிடுச்சு தீ.

என்று விஷால் சொன்னதைக் கேட்டதும் அதிர்ந்துப் போனாள் சக்தி.

தொடர்வாள்…