சக்தி வீட்டிலிருந்து வெளியே வந்ததும் தான் அணிந்திருந்த நீல நிறத்தில் பிங் பூக்கள் வரையப்பட்டிருந்த கவுனை… தன் கார் ஜன்னல் கண்ணாடியில் ஒரு முறை சரி பார்த்துக் கொண்டாள். அப்போது அவள் வீட்டு வாசல் வழியாக வாக்கிங் சென்றுக் கொண்டிருந்த பக்கத்து வீட்டு பாட்டி அவளிடம் பிரஞ்சில்

“ஹேய் தீ! நீ ரொம்ப அழகா இருக்க. காட் ப்ளஸ் யூ மை சைல்ட்”

அதற்கு சக்தியும் பிரஞ்சில்

“நன்றி மிஸ்ஸர்ஸ் டேவிட்”

“என்ன தீ இன்னைக்கு இவ்வளவு சீக்கிரமா கிளம்பிட்ட?”

“வேலை இருக்கு அதுதான் சீக்கிரம் கிளம்பிட்டேன். பை…ஹாவ் எ நைஸ் டே மிஸ்ஸர்ஸ் டேவிட். மாலையில் சந்திப்போம்”

என்று கூறிக் கொண்டே கார் கதவைத் திறந்து காருக்குள் ஏறி அங்கிருந்து புறப்பட்டுச் சென்றாள்.

கார் நேராக ஒரு காபி ஷாப் முன் சென்று நின்றது.
இஞ்சினை ஆஃப் செய்ததும் கார் பார்க் முழுவதையும் தன் மான் விழிகளால் ஒரு ஸ்கேன் செய்தாள்.
அவள் காரிலிருந்து இரண்டு கார் தள்ளி ஒரு ப்ளாக் ரோல்ஸ் ராய்ஸ் கார் நின்றிருந்ததைப் பார்த்ததும் அவள் கார் கண்ணாடியில் தன் முகத்தைப் பார்த்துக் கொண்டாள்‌.
பின் தன் கைப்பையிலிருந்து உதட்டுச்சாயத்தை எடுத்து உதட்டில் தேய்த்துக்கொண்டே மூன்று வருடங்களுக்கு முன் தனது நினைவலைகளில் மெல்ல மூழ்களானாள்

அன்று அவள் எம் எஸ் படிப்பு முடித்து பட்டமளிப்பு விழா நடந்த நாள் ஜூன் 12. அன்றிரவு அனைத்து நண்பர்களுமாக ஓர் பார்ட்டி ஏற்பாடு செய்திருந்தனர்.

அந்த கல்லூரியில் சேர்ந்த இரண்டாவது ஆண்டில் விஷால் சக்தியின் நெருங்கிய நண்பனானான்.
நட்பு காதலாக மலர்ந்தது.
ஆனால் அதை இருவரும் அவரவர் மனம் என்னும் மண்ணிலிட்டு புதைத்து வைத்துக் கொண்டனர்.
அது விஷாலின் மனதில் விருட்சமாக வளர்ந்ததும் அதை சக்தியிடம் அந்த பார்டியில் வைத்து தெரிவிக்க வேண்டி அவளின் வருகைக்காக காத்திருந்தான்.

சக்தியும் வந்தாள். அனைவரும் மிகவும் சந்தோஷமாக அவர்கள் அந்த கல்லூரியில் இரண்டு ஆண்டுகளில் நடந்த சுவாரஸ்யமான விஷயங்கள், அனுபவங்கள் மற்றும் கிண்டல் கேலி என அனைத்தையும் பேசிக் கொண்டதில் பார்ட்டி மகிழ்ச்சியாக நடைப்பெற்றுக் கொண்டிருந்தது. இடையிடையே ஸ்னாக்ஸ், ட்ரிங்க்ஸ் மற்றும் மெயின் கோர்ஸ் என உண்டு கொண்டும் இருந்தனர். அன்று வரை கலகலப்பாக பேசிக் கொண்டிருந்த விஷால் அன்ட் சக்தி இருவரும் கையில் ஆளுக்கொரு கிளாஸில் கோக் வைத்துக் கொண்டு அமைதியாக அமர்ந்திருந்ததைப் பார்த்த நண்பர்கள் அவர்களிடம்

“ஹேய் சக்தி அன்ட் விஷால் என்ன ஆச்சு? ஏன் இரண்டு பேரும் பேசாம உட்கார்ந்திட்டு இருக்கீங்க?”

“நாளைக்கு காலையிலே அவரவர் அவரவர்கள் நாட்டுக்கும் வீட்டுக்கும் பறந்து போயிடுவோம்ங்கற கவலையா?”

“அதுனால என்ன நாம வருஷத்துக்கு ஒரு தடவை இப்படி எங்கயாவது ஒண்ணா ஒரு ரீயூனியன் வச்சுட்டா போச்சு. இதுக்காகவா இவளோ ஃபீலிங்ஸ்?”

“ஹேய் என்னடா பேசற ஜான். நம்ம சக்திக்கு தான் கேம்பஸ் இன்டர்வியூவில் இங்கேயே பெரிய கம்பெனியில் ஜாப் கிடைச்சிடுச்சே! அவளைத் தவிர நம்ம எல்லாருக்கும் வேற நாடுகளில் கிடைச்சிருக்கு.”

“எனக்கு இன்னும் எங்கயுமே கிடைக்கலையே ரோஸ். என்னை ஏன் உன் லிஸ்ட்டில் சேர்த்துக்கற?”

“டேய் ரிஷி அதுக்கு நல்லா படிச்சிருக்கணும் இல்ல!!! உனக்கென்னப்பா இந்தியாவுல உங்க அப்பா பிஸினஸ் இருக்கே அதைப் போய் பார்த்துக்கோ”

“ஆங்!! ஆங்!! எங்கப்பா அப்படியே தூக்கி குடுத்துட்டு தான் அடுத்த வேலையே பாப்பாரு….எனக்கென்னவோ நம்ம விஷால் அன்ட் சக்தியோட சைலென்ஸை பார்த்தா…ரெண்டு பேரும் காதல் எனும் வலையில் சிக்கி…விக்கிக்கிட்டு இருக்காங்களோன்னு தோணுது”

“எனக்கும் அப்படி தான் தோணுது ரிஷி. ஈஸ் இட் ட்ரூ விஷால்?”

என்று ரோஸ் விஷாலைப் பார்த்துக் கேட்டதும் உடனே விஷால் தான் அமர்ந்திருந்த நாற்காலியிலிருந்து எழுந்து தனக்கு எதிரே அமர்ந்திருந்த சக்தி அருகே சென்று அவளின் கரம் பற்றி தரையில் முழங்காலிட்டு

“சக்தி நீ எனக்கு கிடைத்த சிறந்த தோழி. உன்னுடய வெளிப்படையான பேச்சு, தைரியம், எளிமை, அறிவு, அழகு, இதுல எது என்னை கவர்ந்ததுன்னு எனக்கு சொல்ல தெரியலை. ஆனா நீ தான் என்னவள்ன்னு ஏதோ ஒண்ணு எனக்குள்ள சொல்லிக்கிட்டே இருக்கு. இந்த நாளையும் நான் தவரவிட்டுட்டேன்னா அப்புறம் எப்போ இதை நான் உன்கிட்ட சொல்ல முடியும்னு தெரியலை அதுனால இப்பவே சொல்லிடறேன்…தீ… ஐ லவ் யூ”

என்று விஷால் கூறி முடித்ததும் அனைவரும் ஹே!! என்று கத்திக் கொண்டே கரகோஷம் எழுப்பினர். அப்போது ரோஸ் அனைவரையும் அமைதியாக இருக்கச் செய்தாள். பின் அனைவரின் பார்வையும் சக்தி மீது பாய்ந்தது. அவள் கூறப் போகும் பதிலுக்காக விஷால் உற்பட அனைவரும் காத்திருந்தனர்.

தான் விஷாலை நேசிப்பது போலவே விஷாலும் தன்னை நேசிக்கிறான் என்று அறிந்துக் கொண்டதில் சக்தியின் கண்கள் ஆனந்தத்தில் வெள்ளப்பெருக்கெடுத்தது. அதைப் பார்த்த நண்பர்கள் அனைவரும் சக்தியிடம்

“கம் ஆன் சக்தி அக்சப்ட்…தீ….தீ…தீ…”

என்று சபதம் எழுப்பத் துவங்கினர். அப்போது சக்தியின் கைபேசி ஒலித்தது. அனைவரும் அமைதியாயினர். சக்தி தன் கைபேசியில் யார் அழைப்பது என்று பார்த்தாள். உடனே தன் கண்களைத் துடைத்துக் கொண்டு கால் ஐ அட்டென்ட் செய்ய எழுந்து வெளியே சென்றாள்.

சென்றவள் வருவாள் தனக்கு நல்ல பதில் தருவாள் என்று காத்திருந்தான் விஷால். ஆனால் சக்தி அந்த கால் ஐ அட்டென்ட் செய்ததும் டாக்ஸி பிடித்து அங்கிருந்து புறப்பட்டுச் சென்று விட்டாள்.

காரணமறியாது விஷாலும் அங்கிருந்து தன் வீட்டிற்கு சென்றுவிட மகிழ்ச்சியாக நடந்துக் கொண்டிருந்த பார்ட்டியும் முடிவுற்றது.

அதன் பின் சக்தி தனது ரிசர்ச் வேலையில் மூழ்கியதில் முகநூல் போன்ற எந்த சோசியல் நெட்வொர்க் தளத்திலும் இரண்டு ஆண்டுகள் எட்டிக்கூடப் பார்க்காதிருந்தாள். ஆறு மாதங்களுக்கு முன் அவள் தனது முகநூல் பக்கத்தைத் திருந்துப் பார்த்தாள் அதில் அவள் நண்பர்களிடமிருந்து ஆயிரக்கணக்கில் அழைப்புகள் மற்றும் மெஸேஜ்ஜுகள் கொட்டிக்கிடந்தன. அதிலிருந்த ஒரு பெயர் அவள் கவனத்தைத் திருப்பியது. அது தான் விஷாலின் மெஸேஜஸ். அவன் சக்திக்காக தினமும் ஒரு மெஸேஜ் அனுப்பியிருந்தான். அதைப் பார்த்த சக்தி தன்னைத் தானே நொந்துக் கொண்டாள். பின் விஷாலின் முகநூல் பக்கத்துக்குச் சென்று அவனின் புகைப்படத்தைப் பார்த்த அவள் தனக்குள்

“டேய் இந்த மூணு வருஷத்துல எப்படி மாறிட்ட…ம்…ம்..எப்போதும் போல யூ லுக் ஸ்மார்ட்”

என்று கூறிக்கொண்டே அவனுக்கு மெஸேஜ் செய்தாள். உடனே அவனிடமிருந்து பதில் வந்தது

“ஹேய் தீ…அப்பாடா…இப்பவாவது ரிப்ளை பண்ணணும்னு தோணிச்சே….உன்கிட்ட இருந்து மெஸேஜ் வந்ததில் நான் ரொம்ப சந்தோஷமாகிட்டேன். எப்படி இருக்க? ஏன் இவ்வளவு வருஷமா பதில் போடலை? ஜூன் 12த் நைட் எங்க போன? எப்ப மறுபடியும் மெட்ஸுக்கு வந்த? ஏன் இத்தனை வருஷமா கான்ட்டாக்ட்டே இல்ல? நான் என்ன அப்படி கேட்கக்கூடாததைக் கேட்டுட்டேன். உனக்கு இஷ்ட்டமில்லைன்னா அதை நீ அப்பவே சொல்லியிருக்கலாம் இல்ல. இதுக்கெல்லாம் ஆன்சர்ஸ் தேடி தேடி சோர்ந்துப் போயிட்டேன். உன்னைப் பத்தி விசாரிக்காத பிரண்ட்ஸ் இல்ல தெரியுமா‌‌! ஆனா யாருக்குமே எதுவுமே தெரியலை. அப்படி ஏன் எங்க எல்லாரையும் ஒதிக்கிட்ட?”

“அப்பப்பா எவ்வளவு கேள்விகள் வி? எல்லாத்துக்கும் இப்படி மெஸேஜ் லேயே பதில் சொல்லணுமா இல்லை நேரில் மீட் பண்ணி சொல்லணுமா?”

“ஹேய் தீ…ஆம் ரெடி டூ மீட் யூ ரைட் அவே!! எங்க எப்போ சொல்லு.”

“ஹலோ வி நீ இருக்கற இடத்துக்கும் நான் இருக்குற இடத்துக்கும் முன்னூற்றி முப்பது கிலோமீட்டர் டிஸ்டன்ஸ் இருக்கு தெரியுமா?”

“இவ்வளவு வருஷமா இந்த முன்னூற்றி முப்பது கிலோமீட்டர்கள் தான் நம்மள பிரித்து வைச்சிருந்ததுன்னு நினைக்கும் போது அதை உடனே கடந்தாக வேண்டும்னு தோணுது தீ. ஆனா கடைசியா நான் கேள்வி பட்டதை வைத்துப் பார்த்தா நீ யூகேவுக்கு இல்ல ஜாப் கிடைச்சுப் போனதா கேள்விப்பட்டேன்! அப்புறம் எப்படி அன்ட் எப்போ மறுபடியும் பிரான்ஸ் வந்த? சரி சரி முதல்ல எப்போ அன்ட் எங்க மீட் பண்ணலாம்னு சொல்லு”

“நான் பிரான்ஸ்லேயே தான் இருக்கேன். யூகே ல ஜாப் கிடைச்சது என்னமோ உண்மை தான். அங்க போணேன் ஆனா ஆறு மாசத்துல இங்கேயே வந்துட்டேன். உனக்கு இந்த விஷயம் யார் சொன்னா? எப்படி தெரிஞ்சுகிட்ட?”

“நம்ம மனசுக்கு பிடிச்சவங்கள பத்தி நமக்கு நிச்சயம் விவரங்கள் தானா தேடி வரும் தெரியுமா…உன் மனசுக்கு தான் என்னை பிடிக்கலைன்னு நினைக்கிறேன்.”

“நோ நோ நோ….இட்ஸ் நாட் லைக் தட் வி. நான் உன்கிட்ட நிறைய சொல்ல வேண்டியிருக்கு ஸோ நேர்ல பார்ப்போம்.
கம்மிங் சாட்டர்டே மார்னிங் ஒன்பது மணிக்கு லீ கார்னர் காஃபி ஷாப் மெட்ஸுக்கு வர முடியுமா? இட்ஸ் மை ஃபேவரைட் அன்ட் லக்கி ஸ்பாட். என்ன ஓகே வா.”

“அய்யோ அதுக்கு இன்னும் மூன்று நாள் இருக்கே தீ”

“மூணு வருஷமே பறந்து போயிடுச்சு மூணு நாள் போயிடாதா வி. எனக்கு வேலையிருக்கு இல்லாட்டி இன்னைக்கே கூட நான் பாரிஸ் வந்துடுவேன்.”

“ம்…என் லக் அவ்வளவு தான். ஓகே தென் நாம நீ சொன்ன டே, டைம் அன்ட் ப்ளேஸில் மீட் பண்ணலாம்.”

“சரி நீ எதுல வருவ வி”

“நான் உனக்கு ரொம்ப பிடிச்ச ரோல்ஸ் ராய்ஸ் ப்ளாக் கார் தான் வாங்கியிருக்கேன் அதுல தான் வருவேன். என் கார் நம்பர்”

“ஹே வி…இரு இரு கார் நம்பர் எல்லாம் எனக்கெதுக்கு? உன்னை எனக்கு நல்லாவே தெரியும். கடைக்குள்ள வந்தே பார்க்கறேன்.”

“தீ நீ உன் ஃபேஸ்புக் பேஜ்ஜை அப்டேட் பண்ணவேயில்லையே…உன்னோட ரீசன்ட் பிக்சர் எதாவது அனுப்பேன்…ப்ளீஸ்”

“என்ட்ட பெரிய சேஞ்ச் ஏதும் இல்ல வி…ஸோ நேர்ல பார்த்து சொல்லு ஓகே…டில் தென் பை…யுவர் தீ”

நிழலாடிய நினைவலைகளை எண்ணிக் கொண்டே இட்ட உதட்டு சாயம் சற்று உதட்டைவிட்டு வெளியே வர அதை உடனே சரி செய்துக் கொண்டு காரிலிருந்து இறங்கி காரை லாக் செய்து நேராக காஃபி ஷாப்பை நோக்கி நடக்கலானாள் சக்தி.

தொடர்வாள்….