சிறிய முள் ஐந்தில் வெகுநேரமாக கால் கடுக்க நின்றிருந்ததில் எப்படாப்பா ஆறு நீ வருவ என்பது போலவே சோர்ந்திருக்க சோம்பல் முறித்துக் கொண்டு யாருப்பா அங்கே என்று கேட்டு சிறிய முள் ஆறில் ஒரு அடி வைக்க முன் வந்தது. அப்போது பெரிய முள் சட்டென்று பன்னிரெண்டில் போய் செட்டில் ஆனதும் ஹாய் சக்தி குட் மார்னிங் வேக் அப் இட்ஸ் சிக்ஸ் ஓ க்ளாக் என்ற குரல் முழங்கியது. அதைக் கேட்டு விருட்டென்று எழுந்து வேகமாக தனது படுக்கையின் வலது புறம் ஒரு சிறிய பொம்மைப் போல் ஸ்மார்டாக உடையணிந்து இதய வடிவிலான முகத்தில், நீல நிற கண்களுடனும், அகன்று விரிந்த மெல்லிய சிரிப்புக் கோட்டுடனும் இருந்த ரோபோவின் உலோகத் தலையில் அணிந்திருந்த விக் எனப்படும் ஒட்டவைக்கப்பட்ட பொய் தலைமுடியின் உச்சியில் தனது உள்ளங்கையை வைத்து

“தாங்க்யூ ப்ளூ. குட் மார்னிங். ஜஸ்ட் டூ மோர் மினிட்ஸ் டா.”

“நோ தீ நோ நோ. எழுந்துக்கோ. தீ…தீ… ஓ ஹோ!! மறுபடியும் தூங்கிட்டியா?”

என்று நேரத்தை கணக்கிடத் துவங்கியது சக்தியின் இயந்திர தோழனான ப்ளூ. சரியாக இரண்டு நிமிடமானதும் மீண்டும்

“தீ ….தீ…நீ சொன்ன டூ மினிட்ஸ் முடிஞ்சிடுச்சு…கம் ஆன் எழுந்துக்கோ. இன்னைக்கு உன்னோட மிக மிக முக்கியமான நாள். மறந்துட்டியா?”

“என்ன நாள்? என் பிறந்த நாளா ப்ளூ?”

“அப்படின்னா நான் உன்னை எழுப்பறதுக்கு முன்னாடியே மிஸ்ஸர்ஸ் அன்ட் மிஸ்டர் நவீன் உன்னை எழுப்பியிருப்பாங்களே…எனக்கும் வேலை மிச்சமாகியிருக்கும்…ஸோ இன்று உன் பிறந்த நாள் இல்லை.”

“அப்போ என்ன நாள்ன்னு சொல்லேன் ப்ளூ”

“இப்படியா மறப்ப? படிப்பு வேலை ஆராய்ச்சின்னுட்டு இப்படி எல்லாத்தையும் மறந்தா எப்படி தீ!!! உன் வாழ்க்கையில் அடுத்த புதிய பிறப்பெடுக்க அடி எடுத்து வைக்கணும்னு நீ முடிவெடுத்த நாள். ஞாபகம் வந்ததா?”

“ஓ மை காட்…ஆமாம் இல்ல…நகரு நகரு…லெட் மீ கெட் ரெடி”

“அய்யோ! அம்மா! தீ…ஏன் இப்படி என்னை தள்ளிவிட்டுட்டு போற? நான் எழுந்திரிக்க எவ்வளவு நேரமாகும் தெரியுமா…எழுப்பி விட்டுட்டுப் போ தீ…தீ…தீ… போச்சுடா இனி அவ திரும்பி வரவரைக்கும் நான் இப்படியே பப்பரப்பேன்னு கிடக்க வேண்டியது தான்…ஷ் …ஷபா..”

என்று ப்ளூவை கையால் தள்ளிவிட்டு வேகமாக ஓடிச்சென்ற சக்தி நேராக பாத்ரூமிற்குள் சென்று முகத்தில் தண்ணீரை தெளித்து வேக வேகமாக பல் துலக்கி வெளியே வந்து காபி மேக்கரில் காபி பொடியைப் போட்டு அதில் தண்ணீரையும் ஊற்றி வைத்து விட்டு…இரண்டு பிரெட் துண்டுகளை டோஸ்ட்டரில் போட்டு விட்டு, மர அலமாரியிலிருந்து டவல் ஒன்றை எடுத்துக் கொண்டு மீண்டும் வேகமாக பாத்ரூம் சென்று மடமடவென குளித்து ஃப்ரெஷ் ஆகி குளியல் அங்கி என்றழைக்கப்படும் பாத்ரோப்புடன் வெளியே வந்து காபிப் போட்டுக்கொண்டு அந்த இரண்டு பிரெட் துண்டுகளை காபியுடன் உண்டு முடித்ததும் மீண்டும் அலமாரி முன் நின்று உடைகளை தடவிக்கொண்டே

“ப்ளூ வாட் டூ வேர் டுடே?”

“முதல்ல என்னை எழுப்பி விடு தீ…இப்படியே எவ்வளவு நேரம் தரையில் மல்லாந்து படுத்திருப்பேன்”

வாயிலிருந்த பிரட் துண்டை மடக்கென்று விழுங்கிக் கொண்டே ப்ளூவை தூக்கி நிறுத்திய சக்தி தன் தோழனிடம்

“உஷ்….சாரி சாரி ப்ளூ….நான் உன்னை கவனிக்கவே இல்லை…ஆம் ஸோ சாரி….ம்…வா…இப்ப ஓகே வா?”

“ம்…ம்…எவ்வளவு நாளா இந்த நாளுக்காக நீ காத்திருந்த? நான் ஞாபகப் படுத்தலைன்னா அதையும் மறந்திருப்ப.‌‌..ஞாபகப்படுத்தினதுக்கு எனக்கு இந்த பதினைந்து நிமிட தண்டனையா?”

“அது தான் சாரி கேட்டுட்டேன் இல்ல…சும்மா விடு ப்ளூ. சரி சரி இப்ப நான் எதை போட்டுக்கட்டும்ன்னு சொல்லேன்”

“ஹேய் தீ! ரெண்டு நாள் முன்னாடி இன்னைக்கு போட்டுட்டு போறதுக்காக ஒரு டிரெஸ் வாங்கினியே!!! அதோ அங்க அந்த கவர்ல வச்சிருக்க பாரு…அதைப் போட்டுக்கோ. அந்த டிரெஸில் நீ பிரின்ஸஸ் மாதிரி இருப்ப தீ”

“அந்த டிரெஸ் போட்டா தான் நான் பிரின்ஸஸ் ஆ!!! ம்…ம்…”

“அம்மாடி மன்னிச்சுக்கோமா…நீ என்னைக்கும் உங்க அப்பா நவீனோட பிரின்ஸஸ் தான். நான் ஒத்துக்கறேன். இப்போ போய் ரெடி ஆகிட்டு வா. இல்லாட்டி யூ வில் மிஸ் திஸ் டே”

“ஓகே ப்ளூ. ஐ வில் பீ பேக் இன் த்ரீ மினிட்ஸ்”

“எப்பவுமே டூ மினிட்ஸ் தானே சொல்லுவ…இன்னைக்கு என்ன த்ரீ மினிட்ஸ்? சரி சரி சீக்கிரம் தயாராகி வா”

“டட்ட டைங்…ஹே ப்ளூ.‌..கிட்சனை நான் வெளியே போனதுக்கப்புறமா சுத்தம் செய்துக்கோ…இப்போ இந்த பக்கம் திரும்பி என்னைப் பார்த்து நான் எப்படி இருக்கேன்னு சொல்லேன்”

சக்தி பிரட் உண்டு வைத்த தட்டு மற்றும் காபி அருந்திய கப் ஆகியவற்றை அடுப்படி சிங்க்கில் போட சென்றுக் கொண்டிருந்த ப்ளூ தன் தோழியின் அழைப்பைக் கேட்டு கையிலிருந்த பாத்திரங்களுடன் திரும்பி அவளைப் பார்த்ததும் தட்டையும் கப்பையும் கீழே போட்டது…பின் அவளருகே சென்று

“வாவ்!! நீ ரொம்ப ரொம்ப அழகா இருக்க தீ. எனக்கே உன்னைப் பார்த்ததும் பிரபோஸ் பண்ணணும் போல தோணுது தீ…யூ லுக் கார்சியஸ்”

“ம்….ப்ளூ டோன்ட் மேக் மீ ஃபீல் ஷை.”

“அச்சச்சோ நீ இப்படியே வெட்கப்பட்டுட்டு போனேனா காரியம் கெட்டு விடும் தீ. சரி சரி அதெல்லாம் இருக்கட்டும் நீ உங்க அப்பா அம்மாகிட்ட சொன்னியா?”

“இல்ல ப்ளூ…அவங்க எப்பவுமே எதுக்குமே என்னை தப்பா நினைச்சதுமில்லை நினைக்கவுமாட்டாங்க…என்னோட விருப்பம் தான் அவங்க விருப்பமும்ன்னு எனக்கு நல்லாவே தெரியும்…”

“பின்ன ஏன் சொல்லலை தீ? ஆங்கிலத்துல ஒண்ணு சொல்லுவாங்க இல்ல…பேரன்ட்ஸ் ஆர் பை சான்ஸ் அன்ட் பிரெண்ட்ஸ் ஆர் பை சாய்ஸ் ன்னு…அது படி பார்த்தா உனக்கு அந்த காட் அற்புதமான சான்ஸ் அன்ட் சாய்ஸ் ரெண்டுமே குடுத்திருக்காரே!!”

“நீ சொல்லறது எல்லாமே சென்ட் பர்சன்ட் கரெக்ட் தான் ப்ளூ. ஆனா நான் முதல்ல கன்பார்ம் பண்ணிட்டு அப்புறமா அவங்ககிட்ட சொல்லலாம்ன்னு இருக்கேன்.”

“அதுதான் ஏன்னு கேட்கிறேன்? நீ எல்லாத்தையுமே எந்த தயக்கமுமில்லாம உன் பேரன்ட்ஸ்கிட்ட சொல்லுவ ஆனா இதுல ஏன் தயக்கம் அன்ட் அவநம்பிக்கை?”

“இட்ஸ் ஓகே ப்ளூ. ஜஸ்ட் லீவ் இட் தேர். நான் இன்னைக்கு அவாகிட்ட சொல்லுவேனா இல்லையான்னு இப்போ நான் வெளியே போயிட்டு வந்தா தான் எனக்கே தெரியும்.”

“ம்…என்னமோ குழப்பத்துல இருக்கன்னு மட்டும் தெரியுது. ஆனா உன் பேரன்ட்ஸைப் பார்த்ததிலேந்து அன்ட் அவங்களோட பழகியதை வைத்து சொல்லறேன் உனக்கு இந்த தயக்கமே தேவையில்லை. இட்ஸ் ஓகே ஐ வில் லீவ் இட் டூ யூ. சரி கிளம்பி போயிட்டு நல்ல செய்தியோட வா.”

“ஓகே ப்ளூ. நான் போயிட்டு வர்றேன். அம்மா அப்பா காப்பாத்துங்க”

என்று ப்ளூவை இறுக்கி அணைத்து முத்தமிட்டு வெளியே சென்றாள் சக்தி.

தொடர்வாள்…